#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_طه
آنگاه كه به مادرت آن‌چه را كه بايد الهام شود الهام كرديم، (38)
كه فرزندت را در صندوق بگذار و آن را به دريا (رود نيل) بيفكن و چنين مقرر كردهايم كه دريا بايد او را به ساحل افكند آنگاه فرعون كه دشمن من و دشمن اوست وى را از كرانه دريا برمىگيرد. اى موسى، باز هم نعمتى بزرگ به تو ارزانى داشتم، آنگاه كه محبّتى از خودم بر تو افكندم تا مجذوب تو گردند و زير نظر من به تو احسان شود. (39)
آنگاه كه خواهرت مىرفت تا از تو خبر گيرد. متوجّه شد كه فرعونيان مىخواهند براى تو دايهاى انتخاب كنند. به آنان گفت: آيا شما را به كسى كه سرپرستى او را بر عهده گيرد راهنمايى كنم؟ بدينترتيب تو را به مادرت بازگردانديم تا چشمش روشن گردد و اندوه نخورد. علاوه بر اين، در مرحله ديگر نيز نعمتى بزرگ به تو ارزانى داشتيم، آنگاه كه كسى از قبطيان را كشتى و بيم آن داشتى كه تو را قصاص كنند؛ پس تو را از اندوه آن نجات بخشيديم و همواره تو را آزموديم، پس چندين سال در ميان مردم مدين ماندى، تا اينكه- اى موسى- با مقدار فراوانى از علم و عمل كه براى خود فراهم آوردى، آمدى. (40)
و باز هم نعمتى بزرگ ارزانىات كرديم آنگاه كه تو را براى خودم خالص گردانيدم. (41)
تو و برادرت با معجزهها و نشانههاى من روانه شويد و در ياد كردن من و فراخواندن مردم به توحيد سستى مكنيد. (42)
به سوى فرعون برويد كه او سركشى كرده‌است. (43)
و با او به نرمى سخن بگوييد، شايد بر اثر يادآورى شما حقيقت را دريابد و ايمان بياورد، يا بترسد و به حق نزديك شود. (44)
گفتند: پروردگارا، مىترسيم او بر ما سبقت گيرد و پيش از آنكه پيام تو را ابلاغ كنيم ما را كيفر كند يا سر به طغيان بردارد و بيش از پيش بر بنى اسرائيل ستم كند و بر تو آشفته گويد. (45)
خداوند در پاسخ آن دو گفت: نترسيد، حتما من با شما هستم، آن‌چه گفته شود مىشنوم و آن‌چه انجام گيرد مىبينم. (46)
پس بىهيچ هراسى نزد او برويد و بگوييد: ما فرستادگان پروردگار تو هستيم، رسالت ما را بپذير و به پروردگارت ايمان بياور و بنى اسرائيل را آزاد كن تا با ما رهسپار شوند و آنان را شكنجه مكن، ما براى تو از جانب پروردگارت نشانهاى روشن بر حقّانيت رسالت خويش آوردهايم، و عافيت و سلامت بر كسى باد كه از پى هدايت رفته و راه درست پيموده‌است. (47)
زيرا به ما وحى شده‌است كه عذاب بر كسى است كه آيات خدا را دروغ انگاشت و از آن‌ها روى برتافت. (48)
موسى و هارون پيام خدا را به فرعون ابلاغ كردند. فرعون گفت: اى موسى، پروردگار شما دو تن كيست؟ (49)
موسى گفت: پروردگار ما همان كسى است كه هستى درخور هر چيزى را به آن داده، سپس آن را به راه كمال هدايت كرده‌است. (50)
فرعون گفت: پس حال مردمان نخستين چگونه است و آن‌ها چگونه سزا داده مىشوند، در حالىكه نه از خودشان و نه از كارهايشان كسى آگاه نيست؟ (51)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
@quranekarim1398