تفسیری از آیه ۱۳ سوره مبارک دهر یا انسان . ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺗﺨﺘﻬﺎﻯ ﺯﻳﺒﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﻛﺮﺩﻩ، ﻧﻪ ﮔﺮﻣﻰ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻨﺪ، ﻭ ﻧﻪ ﺳﺮﺩﻯ ﻫﻮﺍ ﺭﺍ" (ﻣُﺘَّﻜِﺌِﻴﻦَ ﻓِﻴﻬﺎ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟْﺄَﺭﺍﺋِﻚِ ﻟﺎ ﻳَﺮَﻭْﻥَ ﻓِﻴﻬﺎ ﺷَﻤْﺴﺎً ﻭَ ﻟﺎ ﺯَﻣْﻬَﺮِﻳﺮﺍً": ﺫﻛﺮ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ (ﺗﻜﻴﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﺮ ﺗﺨﺘﻬﺎ) ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﺭﺍﺣﺘﻰ ﻛﺎﻣﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺖ، ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻌﻤﻮﻟﺎ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ، ﻭ ﺫﻳﻞ ﺁﻳﻪ ﻧﻴﺰ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺪﺍﻝ ﻛﺎﻣﻞ ﻫﻮﺍﻯ ﺑﻬﺸﺖ ﺍﺳﺖ. ﻧﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻭ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺗﺎﺑﺶ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﺎﻳﻪ ﻫﺎﻯ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﻬﺸﺘﻰ. " ﺯﻣﻬﺮﻳﺮ" ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ" ﺯﻣﻬﺮ" ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﺷﺪﺕ ﺳﺮﻣﺎ، ﻳﺎ ﺷﺪﺕ ﻏﻀﺐ، ﻳﺎ ﺳﺮﺥ ﺷﺪﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺧﺸﻢ، ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻌﻨﻰ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﻯ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺳﺮﻣﺎ ﺍﻋﻀﺎﻯ ﺑﺪﻥ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻣﺘﻠﺎﺷﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ . " ﺍﺭﺍﺋﻚ" ﺟﻤﻊ" ﺍﺭﻳﻜﻪ" ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺑﻪ ﺗﺨﺘﻬﺎﻳﻰ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺣﺠﻠﻪ ﻋﺮﻭﺱ ﻣﻰ ﻧﻬﻨﺪ ﻭ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺗﺨﺘﻬﺎﻯ ﺯﻳﺒﺎ ﻭ ﻓﺎﺧﺮ ﺍﺳﺖ. " ﺁﻟﻮﺳﻰ" ﻣﻔﺴﺮ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﻫﻞ ﺳﻨﺖ ﺩﺭ" ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻰ" ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻘﻞ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ: ﺑﻴﻨﺎ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺠﻨﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻨﺔ ﺍﺫﺍ ﺭﺍﻭﺍ ﺿﻮءﺍ ﻛﻀﻮء ﺍﻟﺸﻤﺲ، ﻭ ﻗﺪ ﺍﺷﺮﻗﺖ ﺍﻟﺠﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻓﻴﻘﻮﻝ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺠﻨﺔ ﻳﺎ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﻣﺎ ﻫﺬﺍ؟ ﻭ ﻗﺪ ﻗﺎﻝ ﺭﺑﻨﺎ ﻟﺎ ﻳَﺮَﻭْﻥَ ﻓِﻴﻬﺎ ﺷَﻤْﺴﺎً ﻭَ ﻟﺎ ﺯَﻣْﻬَﺮِﻳﺮﺍً، ﻓﻴﻘﻮﻝ ﻟﻬﻢ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﻟﻴﺲ ﻫﺬﺍ ﺑﺸﻤﺲ، ﻭ ﻟﺎ ﻗﻤﺮ، ﻭ ﻟﻜﻦ ﻋﻠﻰ (ﻉ) ﻭ ﻓﺎﻃﻤﺔ (ﻉ) ﺿﺤﻜﺎ، ﻭ ﺍﺷﺮﻗﺖ ﺍﻟﺠﻨﺎﻥ ﻣﻦ ﻧﻮﺭ ﺛﻐﺮﻳﻬﻤﺎ!:" ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻬﺸﺘﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻧﻮﺭﻯ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻧﻮﺭ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ، ﺑﻬﺸﺘﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﺿﻮﺍﻥ (ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻣﺎﻣﻮﺭ ﺑﻬﺸﺖ) ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭ ﭼﻴﺴﺖ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺳﺮﻣﺎ ﺭﺍ؟! ﺍﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻭ ﻣﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭﻟﻰ ﻋﻠﻰ ﻉ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺱ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻬﺸﺖ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﺩﻧﺪﺍﻧﺸﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ"! @qurankermanshah