♻️♻️♻️ : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 1⃣4⃣ تدبر در سوره 🔹نکات سوره فرقان از تفسیر عبدالعلی بازرگان فرقان : ۵۰ وَلَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَيْنَهُمْ لِيَذَّكَّرُوا فَأَبَى أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا و ما آن [قرآنِ زنده کنندة مرده دلان، همچون آبِ زنده کنندة زمين‌های مرده] را ميان آنها به شيوه‌های گوناگون [مطابق درک و فهم و ذوقيات مردم] بيان کرديم 55 تا پند پذيرند [=از خواب غفلت بيدار شوند] ولی بيشتر مردم جز ناسپاسي، [از هر سخن حقی] سر باز زدند. __ 55- در شرح اين آيه ميان مفسرين اختلاف است، بيشتر آنها ضمير «ه» [در: صَرَّفْنَاهُ بَيْنَهُمْ] را به گردش باد و باران در ميان مردم و مناطق مختلف زمين، که بر حسب اقليم متفاوت مي‌باشد، برگردانده‌اند و ناسپاسی مردم را نسبت به بارانِ رحمت الهي، که زنده کننده طبيعت مي‌باشد، گرفته‌اند. هر چند چنين برداشتی منطقی جلوه مي‌کند و با سياق آيات قبلی نيز هماهنگ است و فعل «تصريف» هم دو بار در قرآن به گردش بادها نسبت داده شده است [بقره 164 (2:164) و جاثيه 5 (45:5) ]؛ با اين حال اين قلم نظر اقليتی را که ضمير «ه» را به قرآن نسبت داده‌اند، به دلايل زير ترجيح مي‌دهد: سه آيه 50 تا 52 را بايد «جمله معترضه‌ای» در وسط آيات تکوينی [45 تا 54] شمرد که حواس‌ها را از طبيعت به شريعت و شباهت ميان آندو معطوف مي‌دارد. فعل «تصريف» اگر در قرآن دو بار به جريان گردش باد نسبت داده شده، در عوض 4 بار نيز به تنوع موضوعات و مطالب قرآن که متناسب با تنوع ذوقيات و عقول آدميان مي‌باشد [اسراء 41 (17:41) و 89 (17:89) ، کهف 54 (18:54) ، طه 113 (20:113) ] و پنج بار هم به «تصريف الايات» [احقاف 27 (46:27) ، انعام 46 (6:46) و 65 (6:65) و 105 (6:105) ، اعراف 58 (7:58) ] نسبت داده شده است که جامعيت به مراتب بيشتری دارد. با اين حال به نظر مي‌رسد اين آيه پذيرای هر دو تفسير باشد و به گونه‌ای از مشابهت فعل و انفعالاتی که در طبيعت مي‌گذرد، نشانه‌ای برای طبيعی بودن شريعت ارائه مي‌دهد و نزول قرآن از سرچشمه رحمت، برای زنده کردن بندگان را، همچون نزول باران رحمت، برای زنده کردن زمين مرده مي‌شمارد. https://b2n.ir/j95286 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛