بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم خود، بود و میوه‌ی دلش را جز شایسته‌ی جود و سخاوت نمی‌دانست؛ 📝 برایش نوشت: "فرزندم به من خبر داده‌اند که چون از منزل بیرون می‌روی غلامانت بخل و حسادت می‌ورزند تا چیزی از تو به کسی نرسد. برای همین تو را از درب کوچک اندرونی بیرون می برند تا مبادا کسی از تو بهره‌مند گردد. 💌 این نامه را به تو می‌نویسم، به همان حقی که بر تو دارم قسمت می‌دهم با رفت و آمد از درب بزرگ بیرونی و عمومی؛ رفت و آمدت را علنی و آشکار کن و هنگام خروج از خانه، درهم و دینار همراه خود بردار تا اگر کسی از تو درخواستی کرد، به او چیزی ببخشی و مردم از تو بهره‌مند شوند و به عطایای تو خوشحال و مسرور گردند و دوستدار تو باشند". و او نیز همان کرد که پدر گفته بود و حتی خیلی بیش‌ از آن... آن قدر که خواندند ... و باب الجوادش، برای همیشه، ورودگاهی شد به دریای بی‌کران مهربانی و رافت رضوی و ملجا و پناه مطمئنی برای آنان که می‌خواهند، دست خالی برنگردند...! 🚩 یا جواد الائمه ادرکنا ✍ @quranvdoaa