🔻 امام علی (ع) در حکمت ۲۷ نهج‌البلاغه می‌فرماید : «إمْشِ بِدَائِکَ ، مَا مَشَی بِک» با بیماری ات بساز مادامی که با تو همراهی می‌کند . امیرالمومنین (ع) در این گفتار حکیمانه خود ، به یک اصل مهم بهداشتی و درمانی اشاره می‌کند که تا زمانی که بیماری فشار شدید نیاورده ، بگذار بدنت بدون نیاز طبیبان و دارو آن را دفع کند . این مساله شاید در آن روز که امام این را می‌فرمود روشن نبود ؛ اما امروز روشن است که بدن خود دارای نیروی دفاعی است و هرگاه بیماری با استفاده از قدرت دفاعی بدن از بین برود هم زیان‌های دارو و درمان را ندارد و هم بدن را تقویت کرده و برای آینده بیمه می‌کند . البته هرگاه نیروی دفاعی بدن عاجز بماند ، باید با استفاده از طبیب و دارو به کمک او شتافت تا بیماری را دفع کند .