از امام صادق علیه السلام در حدیثی طولانی روایت است که فرمود : خداوند ایمان را بر تمامی اعضای فرزند آدم واجب ساخت و آنرا بر اعضای او تقسیم و در تمامی آن ها پخش نمود. پس هیچ عضوی از اعضای وی نیست جز اینکه ایمانی بر عهده او نهاده شده که آن ایمان غیر از ایمانی است که بر عهده عضو دیگر قرار داده شده است. _سخن امام علیه السلام ادامه دارد تا آنجا که می فرماید : اما آن ایمانی که بر قلب واجب گشته، اقرار نمودن و معرفت یافتن و پیمان بستن و خشنودی و تسلیم در برابر اینکه هیچ معبودی جز الله نیست او یگانه است و شریکی ندارد معبودی یکتا که مصاحب و فرزندی ندارد و اینکه محمد صلی الله علیه و آله بنده و فرستاده اوست ، و اقرار نمودن به هر پیامبری با کتابی که از جانب خداوند آمده است و این همان اقرار و معرفتی است که خداوند بر قلب واجب ساخته است و عمل قلب همین است و گفتار خداوند عزوجل که کافران را کاذب می شمارد (مگر کسی که به زور و اجبار اظهار کفر نموده در حالی که دلش به ایمان آرمیده است) (١) ناظر به همین معنا است. و فرمود : (هان آگاه باشید که دلها با یاد خدا آرام می‌گیرد) (٢) و فرمود : ( ای پیامبر! اندوهناک مباش از آنانی که دهانهاشان اظهار ایمان می کند ولی دلهاشان ایمان نیاورده است) (٣) و فرمود: ( اگر آنچه را که در درونتان است آشکار یا پنهان کنید می بخشاید و هرکه را بخواهد عذاب می کند) حدیث یازدهم eitaa.com/r_harizavi