. این اولین حکمتیه که در کار تربیت باید از کشاورز آموخت. مربیان و والدین کودک و نوجوان پیش از هر چیز باید خود را مسئول فراهم آوردن زمینه مناسب تربیتی بدونن و اگه در این زمینه سستی کردن، نباید کینه بی کفایتی خودش را با سرزنش و تنبیه نابجای متربی بر سر او خالی کنن و سوء عمل تربیتی رو تکرار کنن. پدر و مادری که محیط زندگی رو برای امیال و هواهای خویش ترتیب می دهند و از رفت و آمدها، نشست و برخاست ها، دیدن و شنیدن ها و خوردن و آشامیدن ها در جهت تلذذ خود به هر شکل ممکن بهره می گیرن، اگه فرزندی بی کفایت و ضد تربیت و اخلاق پرورش داده اند، بدونن که محیط رو برای تربیت فرزند خویش آماده نکرده بودند و نباید انتظاری مثبت از کار خویش داشته باشن. .