🔰متن زیبای دکتر روئین تن فرهمند در توصیف این صعود: یا بی نشان بال در بال سیمرغ بهمن ماه باز جنون کوه گریبانمان را می گیرد. و بی تاب از بال بال سیمرغ که ناگهان بگذشت بر چین نیم شب، راهی سرزمین دلیران تنگستان می شویم. از اقلیم پارس و بلندای شکوه ارژن ها و بلوط ها می گذریم و راه پر نشیب و ابرو کمانی دشت ارژن و کوه چنار را در پیش می گیریم تا کُنار تخته. ارژن ها و بلوط ها که تُنُک می شوند و کو های صخره ای رنگ می بازند، جغرافیایی دیگرگونه رخ می نماید و خرما بُن ها دلبری می آغازند. خرما و تنباکو و اهرم و خورموج و برازجان و گشی و خاییز و تنگه ها و کوچه کوچه کوهستان های دیوار گونه از شمال باختری تا جنوب خاور. بر بلندا استوار و در دامنه ها ماهور گونه و سرشار از بنه و بادام و تنگرس و کُرخُنگ. در روستای گَشی خاییز شب می مانیم. راهی هموار در تنگ روان پیش روی ماست با درختان خرما و لیمو و بَکرایی و رودخانه ای خاموش و جوبارکی شاد و خنک. به دیواره شمالی کوه بیرمی می رسیم. دیوار و استوار رو به روی ما رخ نموده است. رج پر پیچ و خمی را در پیش می گیریم. روایت تشگر است با همان دشواری. بیرمی هماورد جوی است. پنجه که در پنجه اش بیفکنی چغر است. ۷ خان را باید برویم هر چه بالاتر شیب کمتر. از خان پنجم به بالا هوا سرد است. گروه هایی دیگر هم آمده اند. بیرمی را کوه سخت جانی دیدم که در چالش خشک سالی ها و آب سالی ها پرند پرنیانی رنگینش رنگ نباخته و سرشار از درختان سایه افکنی است که در باور نمی گنجد. چیدمان و مهندسی بیرمی در وصف نمی آید. ماهور و دامنه و گریبان و بلندای آن چشم نواز است. دیواره های سنگی اش انگار سنگ نوشته های باستانی اند. آبکند های دالان گونه اش پر از درخت است و پیرامون بیرمی شهر ها و روستا ها و آبادی های بسیار دیده می شوند. از خان ششم می گذریم. آتشی افروخته اند کوهنوردان ایذه ای. بر مازه بیرمی سواریم رو به بر آمدن روشنی. یال بلند و دراز بیرمی همه سنگ است و جا به جا سنگاب دارد و در برخی آب یخ زده است. هر چه بخواهی خشکار درخت است. درختانی خشک و تر در هم تنیده. پوشش درختی و گیاهی بیرمی زیبا است. ۲ بامداد آمدیم و ۷ بر قله بیرمی بوسه زدیم. شکرانه گزاردیم. زهی عشق که ما راست خدایا. بیرمی و همه کوه های دیگر تنگه در تنگه در تنگه، تنگستان نام یافته اند. تنگستان، بی نام رییسعلی و دلیران ایران زمین و آزمندی پیر استعمار و پلیس جنوب و جان فشانی مردم، معنایی ندارد. دلوار و رییسعلی دلواری و بانگ اسبش و پشنگ های خون و تفنگ و گلوله. هنوز هم ضرباهنگ سم اسب رییسعلی در خاطر بیرمی می پیچد. و درختان تنومند بنه بیرمی به یاد رییسعلی ها ریشه ها در تنگستان و شاخه ها در آسمان دارند. کردگار ایران زمین این خاک و این بوم و این فرهنگ و کیش و مردم را در پناه خویش بپاید از گزند آزمندان و پتیارگان و اهریمن خویان. باشد که آفتاب مهر و سپاس و راستی و شادی و آرامش و آگاهی سایه از ما دریغ ندارد. ای آفتاب خوبان می جوشد اندرونم یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت. 📌روابط عمومی دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان ╔═ 🍃💠🍃════╗ 💬 @rafsanjanvru ╚═══════