✳️ این راه که می‌رویم به ترکستان است! در این متن، نگاهی به تجربه شیلی در آزادسازی قیمت‌ها خواهیم داشت. 🔹پس از کودتای ژنرال «پینوشه» در شیلی و سرنگونی دولت «آلنده»، طی یک سال و نیمِ نخست، پینوشه عینا از قواعد «مکتب اقتصادی شیکاگو» پیروی کرد: 1️⃣ کنترل دولت بر قیمت‌ها را لغو کرد؛ 2️⃣ برخی از شرکت‌های دولتی را خصوصی‌سازی کرد؛ 3️⃣ مرزها را به‌طور کامل به روی واردات گشود؛ 4️⃣موانع تجاری را که حامی تولیدکنندگان صنعتی شیلی بود، از میان برداشت؛ 6️⃣ بودجه‌ خدمات رفاهی و اجتماعی دولت را ۱۰درصد کاهش داد. 🔸پینوشه و دوکاسترو پس از خلاصی از معترضان، دست به کار قلع و قمع دولت رفاه زدند تا به آرمانگاه «سرمایه‌داری» نابشان برسند. آن‌ها در سال ۱۹۷۵ بودجه‌ خدمات رفاهی و اجتماعی دولت را در یک نوبت ۲۷درصد کاهش دادند. عرصه‌های بهداشت و درمان و آموزش، سنگین‌ترین لطمات را از این بابت متحمل شدند. 🔹دوکاسترو حدود ۵۰۰ شرکت و بانک دولتی را خصوصی‌سازی کرد، این در حالیست که بسیاری از آن‌ها را به رایگان بخشیدند. او به شرکت‌های داخلی رحم نکرد و باز هم موانع تجاری دیگری را از میان برداشت که نتیجه‌اش از دست رفتن ۱۷۷هزار شغل صنعتی بود. تقریبا ۷۴درصد درآمد خانوار صرف خرید نان می‌شد! 🔸تیم اقتصادی پینوشه، بی‌اعتنا به همه چیز، همچنان به عرصه تجربه‌ها و آزمایش‌های باز هم بیشتری پا می‌گذاشت و پیشتازانه‌ترین سیاست‌های فریدمن را اعمال می‌کرد: 1️⃣ مدارس چارتر و کوپنی جایگزین مدارس دولتی شد؛ 2️⃣ نظام بهداشت و درمان پولی شد؛ 3️⃣ مهدکودک‌ها و قبرستان‌ها خصوصی‌سازی شدند؛ 4️⃣ و ریشه‌ای‌تر از همه، حتی نظام تامین اجتماعی شیلی را هم خصوصی‌سازی کردند. 🔹اقتصاد شیلی در ۱۹۸۲ فروپاشید؛ میزان بدهی‌های شیلی به حد انفجار رسید؛ اقتصاد یک بار دیگر با تورم لجام‌گسیخته روبه‌رو شد و میزان بیکاری به ۳۰درصد رسید. 🔸در سال ۱۹۸۸، ۴۵درصد جمعیت شیلی به زیر خط فقر رفته بودند. این در حالیست که بالاترین دهک جامعه به لحاظ ثروت شاهد افزایش درآمدی به میزان ۸۳درصد بود. 🔹در سال ۲۰۰۷ شیلی همچنان یکی از نابرابرترین جوامع جهان بود. به‌رغم قطعِ یک‌باره‌ دخالت‌های دولت در بازار، تورم به ۳۷۵درصد رسید که بالاترین نرخ تورم در جهان و تقریبا دو برابر بالاترین نرخ تورم در دوران زمامداری آلنده بود! 📚برشی از کتاب «دکترین شوک» در شرح سیاست‌های نئولیبرالی 🔆 @newsrahemardom_ir 🔆