راه سبز
پای ❌هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد🚫 ♻️ در جریان موضوعات مربوط به و ، گاهی مسائل فرقه‌ای و اختلافی به بهانه مطرح می‌شود. آیا فلانی است؟ آیا فلانی است؟ چرا با آنها همراه باشیم؟ و.... آیا در این باب هم موضعی دارد؟ ✍ برای یافتن پاسخ، فقط کافی است خطبه ۱۶۲ نهج‌البلاغه را بازخوانی کنیم. اینک، قسمت‌هایی از این خطبه را مرور می‌کنیم. ✅ شأن صدور: این کلام، در جریان جنگ صفین در سال ۳۷ق توسط امیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه صادر شد و در پاسخ به سؤالی بود که یکی از لشکریان از آن حضرت پرسید. ✅ و اما سؤال: مردی از طایفه بنی اسد که ظاهرا شیعه و از محبین حضرت بوده، در بحبوحه جنگ، از آن حضرت درباره چگونگی کنارگذاشته‌شدن حضرت از مقام و سؤال کرد!! (موقعیت ناشناسی سائل) ✅ و بازخورد: حضرت از سؤال بدموقع او شاید ناراحت شدند و سوال او در این موقعیت را ناخوشایند و بی‌مورد دانستند، لذا فرمودند: "يَا أَخَا بَنِي أَسَدٍ، إِنَّكَ لَقَلِقُ الْوَضِينِ، تُرْسِلُ فِي غَيْر سَدَدٍ" جای_حرف را نمیدانی، چه بگوئی و کجا بگوئی. حالا در اثنای این حادثه‌ی عظیم نظامی و سیاسی، آمده‌ای از گذشته سؤال میکنی که قضیه و خلافت چرا و چگونه بود! بدیهی است که امیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه حق خلافت را متعلق به خود می‌دانستند؛ اما موقعیت و محل سوال نادرست بود. شرایط جنگ و حفظ در مقابل ، برایشان اولویت و اهمیت بیشتری داشت. ✅ با این وجود، حضرت به دو علت و البته با اجمال هرچه تمام‌تر، پاسخ او را دادند: ۱.حق خويشاوندي و نسبت؛ ۲. ادای حق سؤال و سائل. ✅ پس از پاسخ اجمالی، حضرت به شعری از امرء القیس تمثل جستند که می‌گفت: وَ دَعْ عَنْكَ نَهْباً صِيحَ فِي حَجَرَاتِهِ وَ لَكِنْ حَدِيثاً مَا حَدِيثُ الرَّوَاحِلِ! منظور حضرت آن بود که موضوعاتی مثل غصب خلافت را فعلا رها کن؛ موضوع روز و واقعه‌ای که در آن هستیم، یعنی خطر معاویه و ادعاهای او را دریاب: "وَ هَلُمَّ الْخَطْبَ فِي ابْنِ أَبِي سُفْيَانَ" (موقعیت‌شناسی) 📚 نهج‌البلاغه، خطبه ۱۶۲. ⛔️ حالا به نظر شما، سؤال از مباحث فرقه‌ای و غور در مسائل و اختلافات بین شیعه و سنی، اینک که در مقابل دشمن واحدی به نام و هستیم، جایگاهی دارد؟ اگر امروز امیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه در میان ما بودند، چگونه رفتار می‌کردند و در این باب چه پاسخ می‌دادند؟📜 کانال راه سبز 🌱https://eitaa.com/rahesabz1402
237 مشاهده