❀ ﴾﷽﴿ ❀ 📓فراز پنجم از خطبه 216 نهج البلاغه 🔻 يکى از يارانش به پا خاست و باگفتارى طولانى مدح آن حضرت راکرد و ستود 💠و اطاعت کامل خود را در همه حال نسبت به آن حضرت اعلام کرد 🔻🌟امام فرمود: سزاوار است کسى که جلال خدا در نظرش بزرگ و مقام او در قلبش عظيم است ـ به موجب آن عظمت ـ همه چيز جز خدا در نظرش کوچک جلوه کند 💠و از همه سزاوارتر نسبت به اين امر، کسى است که نعمت خدا بر او بزرگ است و احسان او بر وى فراوان; 💠 زيرا هر قدر نعمت خدا بر کسى بيشتر شود حق وى بر او فزونتر مى گردد. 💠(بدانيد!) از بدترين و سخيف ترين حالات زمامداران نزد مردم صالح اين است که گمان برده شود آنها دوست دار تفاخرند و کار آنها را بر نوعى برترى جويى حمل کنند 💠من خوش ندارم که اين فکر در ذهن شما جولان کند که مدح و ستايش را دوست دارم و از شنيدن آن لذت مى برم. 💠من بحمدالله چنين نيستم و به فرض که من (به مقتضاى طبيعت بشرى) مدح و ثنا را دوست مى داشتم، آن را به سبب خضوع و تواضع در برابر خداوند سبحان ترک مى کردم. 💠خداوندى که با عظمت و کبرياييش از همه سزاوارتر براى ثنا و ستايش است. 💠بسيار مى شود که مردم، ستودن افراد را به جهت تلاشهايشان (در اداى حق) شيرين مى شمرند (ممکن است اين امر براى شما ايرادى نداشته باشد، 💠 ولى من از شما مى خواهم که) مرا با سخنان زيباى خود به جهت اينکه در پيشگاه خداوند و نزد شما به سبب احساس مسئوليت الهى حقوقتان را ادا کرده ام نستاييد 🔺(چرا که) هنوز در اداى آنها به طور کامل فراغت نيافته ام 💠و واجباتى که بر عهده دارم کاملا به مرحله اجرا در نيامده است.    ‌🗓18 مهر1402 . اینجا گذری بر قدمگاه شهیدان است👇 🆔 @Rahianenoor_News