#یک_نکته_از_این_معنی #علوم_قرآنی 📌نگاهی اجمالی به #تفاسیر قرن اول (۶) 🔰تفسیر ابن عباس. (تـنـویـر الـمقباس) اثر عبداللّه بن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف معروف به ابن عباس (3 پ ه - 68 ق) از کبار صحابه. روایـت شـده اسـت که حضرت رسول اللّه (ص) درباره وی دعا فرمودند اللهم فقهه فی الدین و علمه فی التاویل... و دعای پیغمبر (ص) مستجاب گردید و بر اثر دانش وسیعش و احاطه کامل بـه تفسیر و تاویل قرآن کریم او را ترجمان القرآن می خوانند و نیز او را وارث علوم رسول اللّه (ص) می دانند. (ـ ابن عباس، دایرة المعارف تشیع، 1/344). 🔰 مفسرین فریقین روایات او را در تفسیرهای خویش ذکر می کنند. تا به آنجا که حدود نیمی از احادیث وارده در تفسیر قرآن کریم از ابن عباس روایت شده است. قسمتی از تفسیر وی نخست در بمبئی در 1280 ق به چاپ رسید. سـپس در بولاق به سال 1290 ق چاپ دوم گردید و مکررا درایران و هندوستان و بیروت به چاپ رسیده است و شمس الدین محمد سخاوی در الضوء اللامع آن را به محمد بن یعقوب فیروزآبادی (م 817 ق) نسبت داده که مرادش جمع و تدوین آن است و همچنین است صاحب کشف الظنون. در نسخه چاپی، سند اول آن منتهی می گردد به عمار بن عبدالمجید هروی که نیز او از علی بن اسحاق سمرقندی (م 237 ق) روایت کرده است و سمرقندی از محمد بن مروان سدی صغیر (م 186 ق) روایـت مـی نماید و او از محمد بن السائب کلبی (م 146 ق) روایت کرده است و او از ابی صالح میزان بصری و او از ابن عباس. سیوطی در الاتقان خود طرق روایات تفسیر ابن عباس را ضبط کرده است. ابـن ندیم درباره او می نویسد : کتاب ابن عباس، به روایت مجاهد، و حمید بن قیس از مجاهد و ورقـاء از ابـونـجـیـح از مـجـاهد و عیسی بن میمون از ابونجیح از مجاهد آن را روایت کرده اند (الفهرست، ترجمه فارسی، 59). 📚مـنـابـع : جـز آنـچـه در جـلد اول دایرة المعارف تشیع ص 347 آمده است، تاسیس الشیعة، 322؛ الـدرجـات الرقیعة فی طبقات الشیعة، 322؛ رجال ابن داود، 208؛ رجال، طوسی، 22، 46؛ رجال عـلامه حلی، 103؛ رجال کشی، 52؛ التفسیر و المفسرون، 1/65؛ مفسران شیعه، 61؛ معجم رجال الحدیث، 10/229 - 239. 🌴🌴🌴 📎مدرسه تفسير و علوم قرآني @rahighemakhtoom