📌هر نعمتی كه خدا عطا می‌كند، رحمتی از او است -------------------------------------------- ◼️هر نعمتی كه خدای تعالی به انسان می‌دهد مصداقی از رحمت‌ خدا است، زيرا حاجتی از انسان را برطرف می‌سازد، در حالی كه خود انسان استحقاق آن را ندارد و طلبكار از خدای تعالی نيست. ◽️معنای آيه ۹ سوره هود این است که: اگر ما به انسان چيزی از نعمت‌هايی كه انسان، متنعم به آن است بدهيم و سپس از او بگيريم، دچار ياس و نوميدی می‌شود، تا اين حد كه گويی بازگشت مجدد آن نعمت را غير ممكن می‌داند، آن گاه به كفران نعمت ما می‌پردازد، تو گويی خود را طلبكار ما در آن نعمت می‌دانسته و آن را حق ثابت خود می‌پنداشته كه ما محكوم به دادن آن هستيم، و گويا اصلا ما را مالك آن نعمت نمی‌دانسته، پس انسان طبعا بگونه‌ای است كه هنگامی چيزی از او گرفته می‌شود مايوس می‌گردد و كفران می‌ورزد. ◻️انسان وقتی به نعمتی می‌رسد بر ديگران فخرفروشی می‌كند، با اينكه فخر، مخصوص كرامت و فضيلتی است كه خود انسان برای خود كسب كرده باشد، نه فضايلی (از قبيل زيبايی، خوش‌قامتی، سلامت، ثروت و هر نعمت ديگر كه) به انسان داده شده است. پس، از فخرفروشی اينگونه انسانها فهميده می‌شود كه او نعمت را از خودش و اختيار آن را به دست خودش می‌داند نه به دست ديگری، و كسی را سراغ ندارد كه نعمت را از او سلب كند، و يا گرفتاريهايی كه داشته به او برگرداند، و به اين جهت است كه به ديگران فخر می‌فروشد. ------------------------------- پ.ن : با توجه به فقره ای از تعقیبات نماز مغرب که :اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْكَ اصولاً تمام نعمت ها از جانب خداست ، پس محلی برای فخر فروشی نیست زیرا کسی که اساس وجودش از خداست ، پس فضیلت های اکتسابی اگرچه به ظاهر شخص کسب کرده اما در باطن آن هم مستند به خدای سبحان است . 👁‍🗨 @rahighemakhtoom 📚برش هایی از تفسیر المیزان آیات هشتم و نهم سوره مبارکه هود