استاد آیت الله محمد هادی 🔅🔅🔅 🔰درس پانزدهم: حروف مقطّعه‌ ⏺نظريه‌هاى مختلف درباره حروف مقطعه‌ 🔘2. حروف مقطعه، رموزى هستند ميان خدا و رسول كه جز اولياى مقرّب الهى كسى به آن راه ندارد. «لا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ؛جز پاك‌شدگان به آن دسترسى ندارند». 🔹ارباب ذوق گفته‌اند: «سخن گفتن با رمز و اشاره، شيوه احباب است كه در راه و روش دوستى به‌كار برند. حبيب را برآن آگاه و رقيب را از آن بيگانه مى‌دارند». 🔹سيّد رضى‌الدين ابن طاووس (متوفاى 664) از كتاب حقائق التفسير نوشته ابوعبدالرحمان محمد بن الحسين سُلَمى (متوفاى 412) روايتى از امام‌جعفربن‌محمد صادق عليهما السلام آورده، كه فرموده است: «الم، رمز و اشاره‌اى است ميان خدا و حبيب او محمد صلى الله عليه و آله؛ خواسته تا كسى جز او برآن آگاه نگردد.آن‌را به‌صورت حروف درآورده تا آن رموز را از چشم اغيار دور نگاه دارد و تنها بر دوست، روشن و ظاهر سازد». 🔹ابن بابويه، ابو جعفر صدوق، (متوفاى 381) گويد: «سبب ديگر در وجود حروف مقطعه در برخى سوره‌ها آن است كه شناخت آنها ويژه اهل عصمت و طهارت است تا به‌وسيله آنها دليلها اقامه كنند و معجزات به دست آنان ظاهر شود و اگر شناخت آن براى همه ميسّر بود، هرآينه بر خلاف حكمت و موجب فساد در تدبير شمرده مى‌شد». 🔹بيشتر اهل نظر بر همين راه رفته‌اند و حروف مقطعه را رمز و اشارتى مى‌دانند كه جز اولياى مقرب، كسى را بدان راه نيست. در ميان عرب نيز چنين شيوه‌اى وجود داشته كه با رمز و اشاره سخن مى‌گفتند ..ادامه دارد 🔅مدرسه مجازی تفسیر و قرآن پژوهی رحیق @rahighemakhtoom