#آوای_زندگی #نگاشت_متنی 77 @rahighemakhtoom 📼 قسمت: پنجاه و هفتم 📌واکاوی دعای 23 #صحیفه_سجادیه ✳️عوامل تامین عافیت و عافیت سازدر زندگی و امنن علی بالصحة و الامن والسلامةِ فی دینی و بدنی 💢مثبت اندیشی و مثبت نگری از رموز نگاهداشت سلامت دین تفاوت نوع نگاه و اندیشه و رفتار انسان ها در بر خورد با دیگران ،حوادث ،عالم هستی و آفریدگار عالم درزندگی اجتماعی ناگزیر از تعامل و ارتباط با یکدیگر هستیم. در حقیقت، ویژگی انسانی و نیازمندی ها او را به معاشرت با مردم و همزیستی با جامعه وامی دارد. در این میان برخی ویژگی های اخلاقی، مانند «حُسن ظنّ» و خوش گمانی به روابط خوب با دیگران کمک شایانی می کند. در آموزه های دینی و سخنان بزرگان، اصل بر خوش گمانی به مسلمانان است، و جز در مواردی بسیار محدود، باید براساس خوش گمانی، با خواهران و برادران دینی رفتار کنیم. بی شک بدگمانی مایه ویرانى جامعه و بدبختى انسان ها و تشتّت کارها و ناراحتى روح و جسم است، و در مقابل حسن ظن مایه آرامش و افزایش سرمایه های فردی و اجتماعی است به همین دلیل در احادیث زیادى گل واژه های معطر و خوش بویی درمورد حسن ظن و گمان خوب آمده است که خود فصل گسترده و درخوری در باره حوزه روان شناختی انسان دارد . • سخن ازحسن ظن در دو جایگاه الف – خوش گمانی و نیک پنداری در مورد مومن و جامعه ایمانی یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کثِیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ[سوره حجرات آیه آيه 12.؛ ] «ای کسانی که ایمان آورده اید! از بسیاری از گمان ها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمان ها گناه است». امیرالمؤمنین (علیه السلام) حُسْنُ اَلظَّنِّ رَاحَةُ اَلْقَلْبِ وَ سَلاَمَةُ اَلدِّينِ . (غرر الحکم ج۱ ص۳۴۴) یکی از عوامل سلامتی دین، گمان نیکوست، چنانکه امام علی(ع) می­‌فرماید: «پندار نیک... سلامتی دین است». مقصود آن حضرت این است که حسن ظن، سلامتی دین را در پی دارد.(پرهیز از پیش داوری ها؛ برخوردها و رفتارهای تحقیر و توهین آمیز نسبت به دیگران،آسیب رسانی به دیگران- سوء ظن فرزندان یعقوب به پدر-پدیده بی اعتمادی اجتماعی) «آفَةُ الدِّینِ سُوءُ الظَّنِّ»[182عيون الحكم والمواعظ، ص 536.]؛ «سوء ظن آفت دین داری است». ازبهترین صفات انسانى و پربارترین مواهب الهى ازبهترین خوى ها و برترین بهره ها موجب سبکی غم و اندوه و رهایی از آلوده شدن به گناه و زشتی ها جلب محبت و دوستی مردم امیر مؤمنان (علیه السلام) می فرماید: «ضَعْ امْرَ اخیک عَلی احْسَنِهِ حَتَّی یأْتِیک مِنْهُ مایغْلِبُک وَ لا تَظُنَّنَّ بِکلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ اخیک سُوءاً وَ انْتَ تَجِدُلَها فِی الْخَیرِ مَحْمِلًا»[كافى، ج 2، ص 362.]؛ «کار برادرت را بر بهترین احتمال قرار بده، تا این که خلاف آن از او ظاهر شود و هیچ گاه به سخنی که از دهان برادرت خارج می شود، گمان بد مبر، در حالی که می توانی برایش محمل خوبی بیابی». • طبق حدیثی از علی (علیه السلام)، در حالتی که صلاح بر جامعه حاکم باشد، سوءظن از مصادیق ظلم است اما در صورت غلبه فساد بر جامعه، جایی برای حسن ظن نمی ماند؛ آن حضرت فرموده اند: «إِذَا اسْتَوْلَی الصَّلَاحُ عَلَی الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ ثُمَّ أَسَاءَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ لَمْ تَظْهَرْ مِنْهُ حَوْبَةٌ فَقَدْ ظَلَمَ وَ إِذَا اسْتَوْلَی الْفَسَادُ عَلَی الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ فَأَحْسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ فَقَدْ غَرَّر»[نهج البلاغه، 489.]؛ «چون نیکوکاری بر زمانه و مردم آن غالب آید و کسی به دیگری گمان بد برد، که از او فضیحتی آشکار نشده، ستم کرده است. و اگر بدکاری بر زمانه و مردم آن غالب شود و کسی به دیگری گمان نیک برد خود را فریفته است». 🌷🌷🌷