باید تمرین کنیم، باید یاد بگیریم که به هیچ کس توهین نکنیم و فحش ندهیم، حتی اگر نمک‌خورده‌ی نمکدان‌شکسته‌ای باشد که می‌تواند به همین راحتی و وقاحت در نیم‌خط هم به قهرمانمان توهین کند و هم به عزیزمان؛ که این تحمل و مدارا، ادب قرآنی آن‌ها بود در برابر جاهلان. اگر سعه صدر نداریم که برای هدایتشان دعا کنیم و اگر از هدایتشان ناامیدیم، لااقل برایشان دل بسوزانیم؛ برای یک مشت و از قافله زنده و پرشور انقلاب اسلامی؛ انقلابی که حالا به‌تاخت به‌سوی تمدن نوین اسلامی می‌تازد. واقعاً خیلی طفلکی‌اند این بیچاره‌ها که هیچ لذتی از تلاش برای ساختن آن رویای زیبا نمی‌برند و روزی هم که ما به آن می‌رسیم، هیچ سهمی از آن ندارند، جز نشستن در یک کنار و مصرف‌کنندگی و احتمالاً باز هم مثل این روزها طلبکاری و گزافه‌گویی؛ که البته‌چون می‌گذرد، باز هم خیالی نیست. با همه این‌ها تمرین کنیم که توهین نکنیم، فحش ندهیم، حتی نفرینشان هم نکنیم؛ که خدا اگر بخواهد با اجابت نفرین ما در حق نادان‌ها، آنان را از رحمت خود دور کند و یک سیاستمدار لایق خودشان و طرز فکرشان را بر آن‌ها مسلط کند، ما هم به پای مشتی نادان خواهیم سوخت. پس آرام باشیم و دم فرو بندیم، که این شیوه بود در همه سال‌های خدمتش به این نظام و این مردم. https://eitaa.com/rajaaei_ir