حدود بیست سال است که از صحن آزادی به زیارت امام رضا سلام الله علیه مشرف می‌شوم؛ از زمانی که شنیدم که مرحوم آیت الله بهجت فقط از پایین پا مشرف می‌شود. ولی این بار تشرفم با تشرف‌های قبل فرق می‌کند؛ باید در صحن آزادی بنشینم و از دور و از کنار دری که رو به ضریح باز است، زیارتنامه بخوانم. بعد از زیارت، کمی دورتر و باز رو به گنبد و ضریح می‌نشینم. نسیم خنکی صورتم را نوازش می‌دهد. ولی خنکی گوارای آن از جسمم عبور می‌کند و بر عمق جانم می‌نشیند؛ دوست دارم آن را دست نوازش امام رئوف بردل خسته و گناهکارم به حساب بیاورم. انگار میزبان مهربانم می‌خواهد مرا در همین صحن آزادی، از لهیب آتش گناهانم آزاد کند... #سفرنامه_مشهد_محرم۱۴۴۲ بخش۲ 🆔️ @jalvat