خب، بعد غر غر، سوال: حالا چه کنیم؟ پاسخش واضح هست: اون کارهای قبلی را تکرار نکنیم؛ گول شومن ها و رسانه ها و نمایش ها را نخوریم... خیلی راحت از همین ماوقع صحن علنی مجلس می‌شود عیار نماینده ها را بدست آورد؛ در همین چند روز، چند تا نماینده خوب خودشان را نشان دادند (که البته گم شدند در جنجال رسانه های اصولگرا و حتی آنها که وانمود می‌کنند خییییلی مثلا مخالف ثابتی هستند و نمایش های سخیف ترتیب می‌دهند تا خلاصه این شومن های مهره های خودشان را پیش ما انقلابی ها برجسته کنند)! مثلا همین آقایان شکریان مشهد، رئیسی قم، صمصامی تهران تا حدودی... و احتمالا بیست سی نفر قابل اعتماد و کارآمد پیدا کنیم؛ چند تا هم قبلا سراغ داشتیم که به لطف لابیگری های قالیباف-رائفی‌پور نتوانستند بیایند مجلس؛ مثلا مهدی عسگری کرج... و البته خود آقای جلیلی و دولت سایه هم که حضرت آقا تاکید کردند روش و به ایشون گفتند جوانانی که ذیل گفتمان آقای جلیلی دورشان جمع شدند برای انتخابات را رها نکنند... ما باید خودمون روی اینها کار کنیم، بدون توجه به جنجال مصاف و شرق و تسنیم و ... محل اینها نذاریم؛ منتظر انتخابات هم نمانیم؛ موج راه بندازیم و مطالبه گری کنیم؛ با همین افراد قابل اعتماد، مجلس را وادار کنیم تا به خواسته های مردم برسد نه لابی ها؛ مثلا فشار بیاوریم‌ که موضوع تعطیلی شنبه را از دستور کار خارج کنند؛ بجایش صیانت از فضای مجازی و مخصوصاً شفافیت آراء مجلس را به جد مطرح کنیم؛ همینجا در رسانه هامون در کانالهای ایتا... راجع به سبک زندگی اسلامی، راجع به مسکن افقی بجای عمودی ... مدام به مجلس فشار بیاریم از طریق همین چند تا نماینده... ما انقلابی ها ان شاء الله می‌توانیم از انفعال بیرون بیاییم و نگذاریم لابی های قدرت اصولگرایی و اصلاح‌طلبی و ... برایمان تعیین تکلیف کنند؛ https://eitaa.com/rajolonyasaa