نماز روز یکشنبه ماه ذی القعدة الحرام ماه ذی القعده آغاز ماههاى حرام است، که حق تعالى در قرآن مجید ذکر فرموده، و سیّد ابن طاووس روایتى نقل کرده که‏ ذوالقعده به هنگام سختى شدید‌، گاه استجابت دعاست، و براى روز یکشنبه این ماه نمازى با فضیلت بسیار از رسول خدا صلى الله علیه و آله‏ روایت کرده: مختصر آن فضیلت این است که، هرکه آن را بجا آورد، توبه ‏اش پذیرفته حق و گناهش آمرزیده میشود، و طلبکاران او در قیامت از وى راضى گردند، و با ایمان از دنیا برود، و ایمانش از او گرفته نشود و قبرش وسیع و نورانى گردد و پدر و مادرش از او راضى شوند، و آمرزش حق نصیب پدر و مادر و فرزندان و‌نژاد او گردد، و روزى او توسعه یابد و فرشته مرگ در وقت مردن با او مدارا کند، و جانش را به آسانى بستاند، و کیفیت آن نماز چنین است: روز یکشنبه غسل بجا آورد و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز بخواند، در هر رکعت سوره «حمد» را یک مرتبه و سوره «توحید» را سه مرتبه و سوره «فلق» را یک مرتبه و سوره‏ «ناس» را یک مرتبه بخواند و پس از نماز هفتاد مرتبه اسغفار کند، و استغفار را با: لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ ختم نماید. سپس بگوید: یَا عَزِیزُ یَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلّا أَنْتَ.