🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 ❓پرسش ⁉️اگر در شب قدر، مقدرات معیّن می‌گردد؛ پس تلاش و اختیار انسان چه معنائی دارد؟ پاسخ استاد حیدری "زیدعزه" 1⃣ اینکه می‌گویند در شب قدر همه‌ی مقدرات تقدیر می‌شود‌؛ بدین معنا است که‌ قالب معین و اندازه‌ی خاص هر پدیده، به طور روشن اندازه‌گیری می‌شود البته این اندازه‌گیری، بر اساس شرایط و موانعى است که پیش می‌آید و با ملاحظه اختیار و قابلیت انسان شکل می‌گیرد. با توجه به مقدمه یادشده، رابطه شب قدر و تعیین سرنوشت بندگان و کردار اختیارى آنان، روشن می‌شود. 2⃣ قدر؛ یعنى، پیوند و شکل گرفتن هر پدیده و هر حادثه با سلسله علل خود و در شب قدر، این پیوند به دقّت اندازه‌گیری می‌شود؛ یعنى: اولا، براى امام هر زمان این پیوند معلوم و تفسیر می‌شود. ثانیاً رابطه این پدیده‌ها باعلل خود روشن می‌گردد. از یکسو خداوند متعال، بر اساس نظام حکیمانه جهان، چنان مقدّر کرده است که بین اشیاء، رابطه‌ای خاص برقرار باشد. براى مثال بین عزت و دفاع از کیان و ذلّت و پذیرش ستم... هر کس از کیان خود دفاع کند، عزیز می‌شود و هرکس تسلیم زور و ستم شود، ذلیل می‌گردد! این تقدیر الهى است. مثال دیگر اینکه بین طول عمر و رعایت بهداشت و ترك بعضى از گناهان مثل قطع صله‌رحم و دادن صدقه، رابطه وجود دارد. بر این اساس هر کس طول عمر می‌خواهد، باید دراین قالب قرار گیرد. آنکه این شرایط را مهیا کرد، طول عمر می‌یابد و آنکه در این امور کوتاهى کرد، عمرش کوتاه می‌گردد. پس در افعال و کردار اختیارى بین عمل ونتیجه که همان تقدیر الهى است رابطه مستقیم وجود دارد. انسان تا زنده است، جاده‌ای دوطرفه در برابرش قرار دارد یا با حُسن اختیار، کمیل بن زیاد نخعى می‌گردد و یا با سوء اختیار حارث بن زیاد نخعى، قاتل فرزندان مسلم می‌شود؛ دو برادر از یک پدر و مادر: یکى سعید و دیگرى شقى. پس تقدیر الهى؛ یعنى، آنکه با حُسن اختیار خود به جاده مستقیم رفت، کمیل می‌شود و آنکه با سوء اختیار خود، به بیراهه‌ی گناه و انحراف پا گذاشت، حارث می‌گردد. 3⃣ از سوى دیگر در شب قدر، معین می‌شود که هر انسان، براساس انتخاب واختیار خود، کدام راه را انتخاب خواهد کرد و با توجه به دعاها، راز و نیازها و تصمیم‌ها، قابلیت چه نعمتها و یا حوادثى را خواهد داشت. پس بین تقدیر الهى و اختیار آدمى، هیچ منافاتى وجود ندارد؛ زیرا در سلسله علل و شرایط به ثمر رسیدن کار و ایجاد حادثه، اراده آدمى یکى از علل و اسباب است. آنکه با حسن اختیار خود، کردار نیک انجام میدهد یا مخلصانه دعایى می‌خواند، نتیجه آن را در این جهان می‌بیند و آنکه بر اثر سوء اختیار گناهى مرتکب می‌شود، نتیجه‌ی تلخ آن را می‌چشد. پس اینکه در شب قدر، امور بندگان ـ اعم از مرگ و زندگى، ولادت و زیارت و... ـ تقدیر می‌شود، همگى با حفظ علل و شرایط وعدم موانع است و اختیار یکى ازعلتها و شرایط آن به شمار می‌آید. به‌ این جهت سفارش شده، در آن شب به شب‌زنده‌دارى وعبادت ودعا بپردازید، تا این عمل در آن شب خاص که از هزار شب برتر است، شرایط نزول فیض الهى را فراهم آورد. ♻️ نتیجه اینکه: خداوند می‌داند، هر چیزى در زمان و مکان خاص، به چه صورت و با توجّه به کدام شرایط و علل تحقق می‌یابد و می‌داند که فلان انسان با اختیار خود، کدام کار را انجام می‌دهد. فعل اختیارى انسان، متعلق علم خداوند است که در شب قدر، حدود آن مشخص می‌شود. این امر با اختیار منافات ندارد و حتى بر آن تأکید می‌کند؛ براى مثال معلم کاردان و مجرب، به خوبى می‌داند کدامیک از دانش‌آموزانش، به دلیل تلاش فردى و استعداد لازم، با رتبه بالا قبول می‌شود و کدامیک به دلیل عدم تلاش یا استعداد کمتر، در حد متوسط نمره می‌آورد و یا مردود می‌شود. علم معلم، از راه دانش او به علت‌هاست و نفی‌کننده تلاش دانش آموزان نیست. در شب قدر همه‌ی کردار اختیارى انسان، اندازه‌گیری و قالب‌بندی می‌شود. خداى عالم به‌ علت‌ها، براساس نظم موجوددرمیان اشیاى این جهان، برنامه‌ریزی می‌کند و اختیار انسان یکى از علتهای مؤثر است. از این‌ جهت تأکید شده است: «شب نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم ماه مبارك رمضان را به عبادت، دعا و شب‌زنده‌داری مشغول باشیم، تا این اعمال خیر، زمینه آمادگى و توان برتر ما شود و بتوانیم فیض الهى را درك کنیم. اگر عنصر اختیار در میان نبود و هر آنچه انجام می‌دادیم در سرنوشت ما تأثیر نداشت، هیچ دلیلى بر این‌همه تأکید بر شب‌زنده‌داری و عبادت نبود. @javadheidari110 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 🌙 ➠@ramezan_ghasem110