🖤ایمان به خدا، ریشه پایداری و توکل امام حسین (علیه‌السلام) 🖤 حسین بن علی (علیه‌السلام) در شب عاشورا بعد از مرخص کردن کسانی که به امید پیروزی و تقسیم غنائم و پستها و مسئولیت ها آمده بودند، فرمود: « به خداوند توکل می کنم او همیشه در زندگی گره گشای کارهایم بوده است». خوش بین و در عین حال واقع بین بود؛ خوش بین خیالی نبود. کسانی که می خواهند از حسین بن علی (علیه‌السلام) و عملکرد او در عاشورا درس بگیرند، باید ریشه چرایی خوش بینی و توکل او را شناسایی کنند. چرا او می توانست روی پشتیبانی خداوند حساب کند، ولی دیگران نمی توانند؟ چرا دشمنان او نمی توانستند؟ این «چرا» بسیار مهم است. اگر این «چرا» را شناختیم و معما را حل کردیم، می توانیم چرای ایستادگی رهبری در مقابل تهدیدات آمریکا و اروپا را درک کنیم. ریشه اعتماد به نفس و توکل به خداوند در حسین بن علی (علیه‌السلام) وامام راحل( رحمه‌الله) و جانشین او، مانند هم است. هیچ حرکت و تصمیمی بدون مقدمات نیست. مقدمات اراده و عزم، سنگ اول بنای رفیعی است که جهت ساختمان را تا به آخر مشخص می کند و معلوم می سازد که این بنا کج است یا راست. آن حضرت به رضای خدا که نجات خلق در هنگام بیچارگی و ضلالت است می اندیشید.او به استقامت در مسیر رضای خدا که خدمت هر چه بیشتر به خلق است، فکر می کرد و از پیامدهای این تصمیم روشن باک نداشتند. مه گل پاتوق دختران فرهیخته https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1 🦋🦋🦋