🖤 🔲روح بزرگ 💢 امام حسین(علیه‌السلام) یک روح بزرگ و مقدس است. اساساً روح که بزرگ شد، تن به زحمت می‌افتد و روح که کوچک شود تن آسایش پیدا می‌کند. روح که بزرگ شد جسم و تن چاره‌ای ندارند جز آنکه به دنبال روح بروند، اما روح کوچک به دنبال خواهش‌های تن می‌رود. هر چه را تن فرمان بدهد اطاعت می‌کند. ❌ روح کوچک به دنبال لقمه برای بدن می‌رود اگرچه از راه دریوزگی و تملّق و چاپلوسی باشد. روح کوچک به دنبال پست و مقام می‌رود و حتی اگر با گرو گذاشتن ناموس باشد. روح کوچک؛ تن را به هر ذلت و بدبختی می‌دهد برای اینکه می‌خواهد در خانه‌اش فرش یا مبل داشته باشد، آسایش داشته باشد. ✅ روح بزرگ آرزو می‌کند که در راه هدف‌های الهی و هدف‌های بزرگ خودش کشته شود. روح وقتی که بزرگ شد، خواه ناخواه باید در روز عاشورا ۳۰۰ زخم به بدنش وارد شود و بدن در زیر سم اسب لگد مال شود. وقتی که روح بزرگ شد به تن می‌گوید؛ من می‌خواهم به این خون ارزش بدهم. ⁉️شهید به چه کسی می‌گویند؟ روزی چقدر آدم کشته می شوند؟ مثلاً هواپیما سقوط می‌کند و عده‌ای کشته می‌شوند، چرا به آنها شهید نمی‌گویند؟ چرا دور کلمه شهید را هاله‌ای از قدس گرفته است؟ 🌹🍃 چون شهید کسی است که یک روح بزرگ دارد، شهید کسی است که یک روح بزرگ دارد، کسی است که در راه عقیده کشته شده، کسی که برای خودش کار نکرده، کسی است که در راه حق و حقیقت و فضیلت قدم برداشته است. 📚 شهید مطهری، تلخیص از کتاب حماسه حسینی، جلد ۱، صفحه: ۳۲ الی ۳۳. @rasad_irr