❌درباره ی #فیلتر_تلگرام یک مقاله خوندم درباره ی مطالعه ای تطبیقی پیرامون نحوه مدیریت فضای مجازی در ۷ تا کشور؛ استرالیا، اندونزی، ترکیه، آمریکا، اتحادیه اروپا، چین و روسیه. چکیده ی بخشیش رو می نویسم: در هر ۷ کشور ساختاری مشابه شورای‌عالی فضای مجازی وجود داره. حتا در برخی کشورها اگر بخوایم اسامی این مجموعه‌ها رو ترجمه‌ی تحت‌اللفظی کنیم، اسمشون هم همین می‌شه. همه‌ی این مجموعه‌ها تحت ریاست بالاترین مقام کشوری هستن و مدیریت متمرکز فضای مجازی رو بر عهده دارن. کشورهایی که تکثر قومیتی یا فرهنگی دارن، مثل اندونزی و استرالیا، در حوزه‌ی محتوایی قوانین سخت‌گیرانه‌ای دارن. اندونزی بر اساس همین قوانین، ۶-۷ ماه پیش تلگرام رو فیلتر کرد و تا زمانی که اجازه دسترسی پیدا نکرد رفع فیلترش نکرد. ادعای اندونزی این بود که تلگرام بستر تفرقه‌افکن‌ها شده. نظام مدیریت مجازی چین تحت رهبر حزب اصلی چین(اسمش یادم نیست)اداره میشه و چند صدهزار نیرو داره چین تمامی سرویس‌های خارجی رو فیلتر می‌کنه و در کمترین زمان نمونه مشابه داخلیش رو ‌می‌سازه. بعد از فراگیر شدن استفاده عمومی از محصولات داخلی، با مشابه خارجی وارد مذاکره میشه برای رفع فیلتر. نظام مدیریت روسیه، برخلاف چیزی که فکر می‌کردیم، بر مبنای مشارکت‌های مردمیه. اون‌ها یک انجمن مردم نهاد ملی دارند که نظارت بر محتوا، قوانین و مقررات فجازی رو‌بر عهده دارند. این انجمن در سراسر کشور داوطلب می‌پذیره؛ بسیج طور :) این سازمان توسط دولت مرکزی هدایت و حمایت میشه. اتحادیه اروپا در‌ زمینه فضای مجازی احساس عقب‌ماندگی داره و از همین جهت کشورهاش به فکر راه اندازی شبکه ملی اطلاعات افتادن. اخیراً آلمان برای خدمات خارجی که کاربران آلمانی توش فعالیت می‌کنن مالیات وضع کرده... از طرفی هم در تجارت الکترونیک و هم برای پالایش محتوا خیلی سختگیر هستند. مهمترین تفاوت آمریکا با ایران در حوزه‌ی فجازی نامگذاری زیبا برای قوانین و مقرراتشه. آن چیزی که ما در ایران تحت عنوان «قانون مبارزه با جرایم رایانه‌ای» می‌شناسیم در آمریکا به اسم «قانون ارتباط سبز» (یا یک همچین چیزی» شناخته میشه.