. . ۷اکتبر به معنی واقعی کلمه یک نقطه ی عطف بود.دوستی می گفت امروز اسرائیل شبیه خانواده ایست که خیانتی در او رخ داده و همه تلاش ها برای طبیعی نشان دادن اوضاع هم مسئله را حل نخواهد کرد. به نظر من رسانه ها اشتباهی مهلک انجام دادند و به دو دسته ی طرفدار و مخالف تقسیم شدند و در یک دوگانگی تلاش کردند تا اقدامات یکدیگر را محکوم کنند. من فکر می کنم که کاری که از دست من بر می آمد، کلیت بخشیدن به تجربه ی مخاطبان از اطلاعات و تصاویری بود که می دیدند و تجربه یی که سالها از فلسطین چشیده بودند.این یک وظیفه ی انسانی و مسئولیت اخلاقی با توجه به دسترسی هایی که داشتم بود. اما مسئله ی اساسی، روایت منطقی بود که در او اسرائیل امکانپذیر می شود و البته قصه یی که مقاومت را برای آینده کشور و ملت فلسطین ضروری می کرد.البته باید توجه داشت که در این واکنش رسانه ای، تلاش شد تا به فکری ترین شکل ممکن و بدور از احساسات کار کنیم.مسئله البته شخصی هم بود و فکر می کنم ارادتی که به محمود درویش و ادوارد سعید داشتم، در طرح بحث این ۴قسمت و بخصوص شرق شناسی بی تاثیر نبود.من فکر می کنم نزاع فلسطین زمینی بود که تفکر خودآگاهی در شرق در نسبت با روایت شدن هروزی برای خودش را امکانپذیر کرد و از همین جهت ادوارد سعید بی نهایت متفکر اصیل و مهمی است. سه قسمت از این مجموعه در کنار دوستانم در سها و یک قسمت هم در مجله ی چاووش تولید شد. جزئیات این مجموعه به زودی اطلاع رسانی خواهد شد.