.
♻️ سناریوهای محتمل سوریه‌ی آینده و تاثیرات آن بر عراق و ایران
۱. کشور سوریه و مردم سوریه تا سال‌ها روی آرامش به خود نخواهند دید و میدان کشمکش و کشاکش و مچ اندازی کشورها و قدرت‌ها و گروه‌های رنگارنگ و گوناگون تروریستی خواهند شد.
۲. دولت برخاسته از گروه ناهمگون و آشفته تحریرالشام، دولت مستعجل و مستاجل و عمرش تقریباً کوتاه خواهد بود. چون نه ایران، نه عراق، نه لبنان، نه مصر، نه اردن، نه عرب‌های شبه‌جزیره عربستان و حاشیه خلیج فارس (منهای قطر)، نه رژیم صهیونی، نه اروپا (و به‌ویژه فرانسه) و نه آمریکا، تمایلی به حضور یک گروه اخوانی مورد حمایت نوعثمانی‌ها در مرزهای سرزمین‌های اشغالی و مرزهای عربی نخواهند داشت. (و همین نگرانی مشترک، بهترین فرصت برای نزدیک‌شدن ایران با عرب‌های نگران منطقه است.)
۳. دولت اخوانی حاکم ترکیه و هم‌پیمان اخوانی‌اش در بین اعراب (قطر)، با استفاده ابزاری از تحریرالشام، در حال پیشروی ژئوپلتیک به داخل سرزمین‌هایی هستند که تا پیش از این، عربی و عضو اتحادیه عرب محسوب می‌شد و اکنون به مستعمره‌ی غیررسمی ترکیه تبدیل شده است که این امر، خوشایند هیچ کشور و ملت عربی نخواهد بود.
۴. نظام بعثی حاکم بر سوریه طی حدود پنج دهه اخیر، هیچ حمله مستقیمی علیه رژیم اشغالگر اسرائیل رقم نزد و حتی برای بازپس‌گیری جولان اشغالی از این رژیم نیز هیچ اقدامی نکرد و صرفا در نقش پشتیبان مقاومت ظاهر شد، اما حاکم‌شدن ده‌ها هزار پیرو مکتب اخوان‌‌‌المسلمین در مرزهای شرقی فلسطین، بحران موجودیتی بالقوه برای صهیونیست‌ها به شمار می‌رود هرچند که سرکردگان و بخش زیادی از بدنه این جماعت، تأکید کنند که کاری با اسرائیل ندارند. دلیل تخریب همه زیرساخت‌های نظامی سوریه توسط اسراییل نیز همین است.
۵. حکومت تحریرالشام اگر تثبیت شود، درگیری‌های فعلی‌اش با نیروهای دموکراتیک و کرد سوریه (قسد) در شرق فرات را که هم‌اکنون در رقه و دیرالزور و منبج و... در جریان است، تشدید خواهد کرد و ممکن است به منابع نفتی شرق سوریه هم که تحت سلطه آمریکاست، چشم بدوزد و در میان‌مدت هوس کند به آن‌جا هم یورش ببرد.
۶. رژیم صهیونی با سوءاستفاده از خلأ قدرت ایجادشده پس از سقوط نظام سوریه، تمام زیرساخت‌های نظامی و دفاعی و علمی در سراسر خاک این کشور را ظرف روزهای اخیر نابود کرد. اکنون نوعثمانی‌گرایان ترکیه به سرکردگی رجب طیب اردوغان که هم‌پیمانان قدرتمند تل‌آویو هستند، با مشاهده بی‌دولتی و بی‌ارتشی سوریه، طمع کرده‌اند که ضمن انضمام شمال و شرق سوریه به خاک ترکیه، کردهای پ.ک.ک و قسد را که سال‌هاست با دولت این کشور در جنگ هستند سرکوب کنند.
در همین راستا، ترکیه از یک سو در شمال سوریه از اسکندرون تا ادلب و حلب و منبج و عفرین و عین‌العرب و تا حسکه و قامشلی و رقه و دیرالزور و... را اشغال می‌کند و از سوی دیگر، به بهانه سرکوب اکراد، اگر راه را بر خود باز ببیند، به شمال عراق از موصل و دهوک و کرکوک و حتی تا سامرا و بغداد حمله خواهد کرد.
۷. تروریست‌های عمدتاً سلفی و حتی دروزی جنوب سوریه (مغاویر الثورة، غرفة عملیات‌الجنوب، غرفة يرموك و...) حکومت ظاهراً سکولار و غرب‌گرای تحریرالشام را (که الگوی تمام و کمالش ترکیه است) بر دمشق نخواهد پذیرفت و علیه دولت الجولانی سر به شورش برخواهند داشت. این گروهک‌ها عمدتاً سلفی‌مسلک، شیعه‌ستیز و تحت حمایت دستگاه اطلاعاتی اردن هستند و بعید نیست در آینده علیه دولت مستعجل فعلی بشورند.
۸. رژیم صهیونی، به‌زودی علاوه بر بلندی‌های جولان، بخش‌های زیادی از غرب و جنوب سوریه را اشغال خواهد کرد.
۹. اخوان‌المسلمون در اردن و مصر و عربستان سعودی و امارات، فعال‌تر خواهند شد و هسته های خفته‌ی آنان بیدار می‌شود و چه‌بسا با الگوگیری از تحریرالشام، علیه دولت‌‌های‌شان سر به شورش بردارند و همین، روابط اعراب با ترکیه و قطر به‌عنوان پدرخواندگان این گروه را تیره خواهد ساخت.
۱۰. ویروس تحریرالشام، در آغاز به لبنان و عراق سرایت خواهد کرد و اهل‌سنت این دو کشور را علیه شیعیان تحریک خواهد نمود و در مرحله‌ی دوم، به‌ترتیب، اردن، مصر و عربستان را هم دستخوش تحریکات این ویروس در فصل تنش‌های نوین غرب آسیا می‌کند.
به نظر می‌رسد بخشی از جوانان سوری که در جیش الوطنی فعال بودند و در سرکوب داعش نقش داشتند، مجددا کنشگران موثری در بلبشوی آینده سوریه شوند.
👈 کانال حمید رسایی:
eitaa.com/rasaee