. ♻️ خطوط قرمز ائتلاف‌ انتخاباتی 🔸 قسمت پایانی ✍ حمید رسایی 🔹 پایان دوگانه غیرواقعی «اصلاح‌طلب، اصولگرا» متاسفانه برخی چهره‌های منتسب به جریان ولایی انقلابی، از آنجا که در مقام عمل، نمی‌توانند خود را با آرمان‌های این جریان و مطالبات بدنه اجتماعی آن تطبیق دهند، با تقسیم‌بندی جریانات سیاسی به دو گروه اصولگرا و اصلاح‌طلب، همواره در زمان معرفی لیست‌های انتخاباتی، شخصیت‌های مذبذب، بی‌عرضه، ناتوان و بی‌انگیزه خود را که نه تنها در بدنه اجتماعی جریان انقلابی جایی ندارند، بلکه مورد انتقاد آنها هم هستند، در لیست‌ها قرار می‌دهند و در صورت اعتراض و انتقاد بدنه انقلابی نسبت به معرفی چنین لیست متناقضی، با لولونمایی از اصلاح‌طلبان، همه را مجبور به تبعیت از خود می‌کنند. در حالی که تقابل امروز میان دو جریان اصلاح‌طلبی و اصولگرایی نیست و اساسا چنین جریاناتی چندین سال است که دیگر وجود خارجی ندارند و این واژگان با واقعیت‌های سیاسی جامعه تطبیق نمی‌کنند. تقابل واقعی و ملموس صحنه سیاسی کشور، تقابل بین دو جریان «انقلابی و غیر انقلابی» است. بدون شک جریان لیبرال و سازشکار در بدنه دولت و تجدیدنظرطلبان سیاسی و جریان رفاه‌طلب و عافیت‌طلب منسوب به اصولگرایان، به دنبال حذف جریان انقلابی از بدنه مدیریتی کشورند و تمام تمرکز تخریبی خود را روی این نیروهای انقلابی و صریح اللهجه قرار خواهند داد. سوگمندانه برخی از اعضای ائتلاف‌های انتخاباتی نیز به جای حمایت از این نیروهای انقلابی، خود به عوامل تخریب آنها تبدیل شده‌اند. 🔹 نحوه برخورد امام خمینی با لیست‌های سهمیه‌ای با این همه اگر در لیست‌ ائتلاف‌های حزبی و سیاست‌زده، نیروهای انقلابی، صریح‌اللهجه و مستقل را حذف کردند و با سهمیه‌بندی، چهره‌های محافظه‌کار، بی بصیرت یا کیف‌کش‌ها را در کنار چند کاندیدای مناسب قرار دادند و از طرفی هم با لولونمایی و بزرگ‌ کردن خطر اصلاح‌طلبان، همه را به رأی دادن به این لیست متناقض دعوت کردند، تکلیف چیست؟ اگر ائتلاف‌های انتخاباتی، کسانی را به عنوان کاندیدای جبهه انقلاب معرفی کردند که شناخت شخصی رأی ‌دهنده درباره آن فرد چیز دیگری است؛ یا افراد گمنام و ناشناخته را در لیست قرار دادند، در حالی که کاندیداهای مؤمن، انقلابی، با بصیرت و امتحان پس داده‌ای را می‌شناسیم که بیرون از لیست قرار داده‌اند، آیا می‌توانیم به بهانه «رأی دادن لیستی»، چشممان را ببندیم و به لیست متناقض رأی بدهیم؟ امام خمینی(ره) این چنین پاسخ می‌دهند: «احدی شرعاً نمی‌تواند به کسی کورکورانه و بدون تحقیق رأی بدهد. و اگر در صلاحیت شخص یا اشخاصی تمام افراد و گروه‌ها نظر موافق داشتند ولی رأی دهنده تشخیصش بر خلاف همه آنها بود، تبعیت از آنها صحیح نیست، و نزد خداوند مسئولیت دارد و اگر گروه یا اشخاص، صلاحیت فرد یا افرادی را تشخیص دادند و از این تأیید برای رأی دهنده اطمینان حاصل شد، می‌تواند به آنها رأی دهد.» همچنین معمار بزرگ انقلاب می فرمودند: «اگر همه کسانی که در رأس هستند، بروند پیشنهاد بکنند که فلان آدم را شما وکیل کنید لکن شما به نظرتان درست نباشد جایز نیست بر شما تبعیت کنید. باید خودتان تشخیص بدهید که آدم صحیحی است تا اینکه بتوانید رأی بدهید... اینطور نیست که کورکورانه انسان دنبال این باشد که ببیند کِیَک چه گفته، این صحیح نیست، این در اسلام نیست و در جمهوری اسلامی هم نباید باشد.» در نتیجه هرچند همانند آنچه رهبر انقلاب فرمودند، حضرت امام هم معتقد بودند، اگر به افراد یا گروهی اعتماد دارید می توانید در مورد کسانی که شخصا شناختی از آنها ندارید، نظر آن گروه معتمد را اعمال کنید اما اگر فردی را می شناسید، حتما باید مطابق شناخت و یقین خود عمل کنید. در تکمله همه اینها باید این سخن پیامبر اسلام (ص) را یادآور شد که فرموده است: «هر کس برادر دینی خود را به امری هدایت کند که می داند راه صحیح، غیر از آن است، به یقین به آنها خیانت کرده است.» بنابر این، معرفی لیست‌های سهمیه‌ای و خالی از نیروهای انقلابی به عنوان لیست جریان انقلابی، اقدامی خیانت بار است. البته نیروهای شناخته شده انقلاب هم اگر چنین اتفاقی رخ دهد، بیکار نمی‌نشینند و با ارائه لیست انتخاباتی متشکل از چهره‌های باتجربه و امتحان پس‌داده کارآمد، سالم و انقلابی در کنار نیروهای جوان و با انگیزه انقلابی، پا به عرصه رقابت انتخاباتی خواهند گذاشت. ادامه در ... قسمت اول: eitaa.com/rasaee/‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭3113‬ قسمت دوم: eitaa.com/rasaee/‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭3114‬ قسمت سوم: eitaa.com/rasaee/‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭3115‬‬