در صحنه پر هیاهوی ، بین طرفداران دو قبضه و ، دو دیالوگ با بسامد بالا از آنها شنیده میشود. یکی به دیگری فخر زده را میفروشد و دیگری اشاره به ی روی پیراهن تیمش میکند که نشان از دو قهرمانی آنها در آسیا دارد. نگاهی که به تاریخ این افتخار آفرینی بیاندازی یکی مربوط به سی سال قبل است و دیگری خود را از لابه‌لای اتفاقات پنجاه سال قبل خود را به این معرکه رساند. حال این روزهای محور و بی شباهت به طرفداران این تیم ها و محبوبشان نیست. چرا همچنان باید خود را ذیل کشوری تعریف کند که حاضر به هزینه دهی جدی در راه شعارها و های خود نیست؟ یک راه بیشتر وجود ندارد. برگشت به همان نقش سابق، این بار نه در مقام سخن که در مقام عمل. بخشی از «قهرمان را قهرمانی لازم است» به قلم حجت الاسلام محمدجواد ورکش متن کامل را در کانالهای ما بخوانید: @rasekh_g