✍باشهادت کلامم را آغاز می کنم ... شهادت بر آنچه باورم هست...... شما چه زیبا ادا کردیدحق آنچه بر عهده تان بود..... وقتی مرور می کنم در ذهن خویش آن قلیل مطالبی که از رنجهایتان به ما رسیده_چرا که به ما نرسید همه قصه تلخ رنج رسالتتان _با خود می گویم هرگز قادربه ادای حق شما نیستیم شما در ابلاغ وهدایت وموعظه ما از هیچ امری فروگذاری نکردید ....... وچگونه می توان حق این همه تلاش وزحمت ورنج شما را ادا نمود......