💠 »رزق مقدَّر رزق، آن است که انسان از آن بهره ببرد. رزقی که مقدر است، آن است که انسان بخورد و از آن استفاده کند. در پوشاک نیز آن است که بپوشد؛ نه آنچه به‌دست می‌آورد؛ چنان‌که کسی صد دست لباس داشته باشد، اما آن مقداری که از آن بهره می‌برد، آن است. ممکن است کسی صد کیسه برنج داشته باشد و شاید یک کیسه آن، برای یک سالش کافی باشد؛ پس نود ‌و نه کیسه دیگر رزق او نیست و او فقط نگهدار آنهاست. یعنی انسان در آن چیزهایی که دارد و رزقش نیست، درواقع، برای دیگران خزانه‌داری می‌کند و اگر خوب هم بیندیشد، -حتی اگر بهترین چیزها مانند هِل و گلاب و زعفران، هم باشد- جز حسرت چیزی برای او ندارد. ✍🏻 📘 •••✾•┈🍃💐🍃┈•✾••• 🔻کانال رسم وفا @rasmevafa