********** قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ یونس - ٥٨ بگو: «به فضل و رحمت خدا باید خوشحال شوند؛ که این، از تمام آنچه گردآوری کرده‌اند، بهتر است!» ********** نکته ها: با توجّه به شفا، موعظه و رحمت بودن قرآن كه در آیه ى قبل بود، ظاهر این آیه آن است كه مراد از فضل ورحمت، همان تمسّك به قرآن باشد. به فرموده ى حضرت على علیه السلام: روز قیامت ندا مى دهند كه هر كشاورزى گرفتار آفتى مى شود، جز آنان كه در مزرعه ى قرآن كشتند، پس در زمین قرآن كشت كنید. «فكونوا من حرثة القرآن» [288] پیامبرصلى الله علیه وآله فرمود: «مَن هداه اللَّه للأسلام وعلّمه القرآن ثمّ شكى الفاقة كتب اللَّه الفاقة بین عینیه الى یوم القیامة» هر كس را كه خداوند به نعمت اسلام و فهم قرآن مفتخر ساخت ولى او احساس بدبختى كند واقعاً بدبخت است و تا روز قیامت مهر بدبختى بر پیشانى او زده مى شود. سپس این آیه را تلاوت نمود. [289] و در روایت دیگرى فرمودند: به سراغ قرآن بروید تا زندگى تان زندگى سعیدان و مرگتان مرگ شهیدان باشد و از حسرتِ روز قیامت نجات یابید، چرا كه قرآن، كلام خداوند رحمن و مانع و امانى از شرّ شیطان و سبب برترى و سنگینى میزان است. [290] در روایات، فضل و رحمت، به نبوّت و امامت تفسیر شده است. [291] چنانكه فضل به نعمت هاىِ عامّ الهى و رحمت به نعمت هاى خاصّ خداوند تفسیر شده است. [292] پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله فرمود: اهل ایمان بدانند كه نعمت دین از همه ى اموال كافران بهتر است و باید بدان شاد باشند. [293] ----- 288) نهج البلاغه، خطبه 17. 289) تفسیر نورالثقلین. 290) بحار، ج 89، ص 19. 291) تفسیر نورالثقلین. 292) تفسیر المیزان. 293) تفسیر صافى. ********** پیام ها: - به قانونى همچون قرآن كه شفا، موعظه، هدایت و رحمت است افتخار كنیم كه از همه ى قوانین بشرى برتر است. «فلیفرحوا» - به نعمت ولایت شاد باشیم، نه به مال و مقام. «فلیفرحوا» - نعمت ها را از فضل الهى بدانیم، نه از خود تا شادى ما رنگ الهى بیابد و سبب فخر فروشى و تكبّر نگردد. [294] «بفضل اللّه...فلیفرحوا» - تنها نعمتى كه برخوردارى از آن باید سبب شادمانى باشد، قرآن است. «بفضل اللّه و برحمته... فلیفرحوا» (تقدّم «بفضل اللّه وبرحمته» نشانه ى انحصار است) - نعمت هاى مادّى، گاهى سبب فتنه و فساد شده و زود گذر است، ولى نعمت هاى معنوى، پایدار و سبب رشد است. «خَیرٌ ممّا یَجمَعون» - نعمت هاى معنوى، برتر از تمام نعمت هاى مادّى است. «خیرٌممّایَجمعون» (كسى كه بهره اى از قرآن دارد، نباید از تنگدستى خود ودارایى دیگران اندوهناك باشد) 294) تفسیر كبیرفخررازى. ********** ارسال شده توسط برنامه ی «قلم قرآنی هُدی»