✴️ اگرچه در درجه بندی های مقیاس بی خوابی استنفورد، آزمون چندگانه گوش به زنگی، زمان واکنش 9 انتخابی، آزمون حافظه ی فهرست کلمات و آزمون سیالی کلام، بین شرایط ملاتونین و دارونما تفاوتی وجود نداشت.
✴️ این مطالعه از این فرضیه حمایت میکند که تأخیر چرخه ی خواب – بیداری، با یک تأخیر در ریتم شبانه روزی ملاتونین مرتبط است و اینکه تجویز ملاتونین میتواند فاز چرخه ی خواب – بیداری را در تعطیلات آخر هفته جلو بیندازد با کاهش احساس خواب آلودگی انتزاعی (گزارش شده) در صبح دوشنبه.
✴️ دوره ی تعطیلات، مثال دیگری از تغییر جزئی در برنامه زمانی است. وقت آزاد موجود در تعطیلات، شرایط را برای تغییرات در چرخه ی خواب – بیداری فراهم میکند. فورت و همکاران (1982)، 49 دانشجوی پزشکی را مطالعه کردند و تفاوت هایی در زمان به خواب رفتن و زمان بیدار شدن در دوران کار و دوران تعطیلات، مشاهده کردند.
✴️ آنها این تفاوت ها را به گونه ی خواب (کرونوتایپ) ربط دادند. با استفاده از داده های ارائه شده توسط فورت و همکاران (1982)، محتمل است که تغییر مدت خواب و تأخیر خواب را در دوران تعطیلات در مقایسه با دوره ی کار محاسبه کرد.
✴️ در دوران تعطیلات، افراد روز خواب، 77 دقیقه به میزان خوابشان افزودند، تأخیر زمان به خواب رفتن 89 دقیقه و تأخیر زمان بیدار شدن 166 دقیقه بود.
✴️ افراد شب خواب، 66 دقیقه به میزان خوابشان افزورند، تأخیر زمان به خواب رفتن 26 دقیقه و تأخیر زمان بیدار شدن 92 دقیقه بود.
✴️ بنابر این در تعطیلات، هیچ تفاوتی میان گونه های خواب (روز خواب و شب خواب بودن) در افزایش میزان خواب وجود ندارد، اما افراد روز خواب، در طی تعطیلات، به میزان بیشتری خوابشان را به تأخیر می اندازند.
✅ نتایج
🔰 مطالعه ی سازگاری چرخه ی خواب – بیداری در محیط های آزمایشگاهی و میدانی ممکن است، مطالعات آزمایشگاهی اولیه، یک سازگاری خیلی سریع با تغییرات کوچک در برنامه زمانی را یافتند و اثرات انتقال را به (اثرِ) پوشش نسبت دادند.
🔰 مطالعات میدانی، نشان داده اند که سازگاری (با تغییر برنامه زمانی)، به متغیرهایی از قبیل تفاوت های فردی در گونه ی خواب (شب خواب بودن – روز خواب بودن)، برنامه زمانی کار، محرومیت از خواب و هماهنگی زمانی با یک ریتم شبانه روزی با دوره ای طولانی تر از 24 ساعت بستگی دارد.
🔰 ضروری است که برای بررسی سهم مربوط به هر یک از این متغیرها در اثرات سیرکادین یا پوشش (masking)، آنها را به درون آزمایشگاه برد. فرضیه ی اصلی این مقاله این است که تغییرات کوچک در برنامه زمانی، بر ریتم داری (rhythmicity) شبانه روزی تأثیر میگذارد و برخی داده ها این احتمال را پیشنهاد میکنند، اما وجود مطالعات اندک در رابطه با این موضوع، مانع از نتیجه گیری قطعی میشود.
🔰 گاهی اوقات، پوشش (masking)، به عنوان یک نویز در سیستم سیرکادین حذف میشود، اما در تحلیل ریتم های شبانه روزی انسان، مهم است که ساز و کارهای پوشش را شناسایی کرد، آنها میتوانند سیگنال های بازخوردی باشند که ممکن است در تعدیل برون داد ساعت بیولوژیکی -مخصوصا بر تعامل میان رفتار انسان و زمان- نقش داشته باشد.
🔰 این پدیده ها، ارزش توجه بیشتر از جانب زمان زیست شناسان (chronobiologist) را دارند، آنها (این پدیده ها)، فرصت مطالعه ی سازگاری ِ چرخه ی خواب – بیداری را در موقعیتهای اجتماعی تکرار شونده فراهم میکنند.
🔰 بخش عظیمی از جمعیت شهری با تغییرات کوچک در برنامه ی زمانی مواجه میشوند، مانند "صرفه جویی در زمان نور روز" و "برنامه زمانی 5 روز کار - 2 روز استراحت". مطالعه ی این پدیده ها همچنین با مسائل اجتماعی – اقتصادی مانند افزایش تصادفات جاده ایِ گزارش شده (مونک، 1980؛ کورن، 1996ريال واروگسه و الن، 2001) و شکایات مردمی در طول DST؛ یا کاهش احتمالی در بهره وری و نیز غیبت در "دوشنبه ی آبی" (لارسن و کاسیماتیس، 1990) مرتبط است.
•┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•
🌐 ravazadeh.com
✅ کانال رسمی حکیم دکتر روازاده
📸 lnstagram.com/dr.ravazadeh.ir
✴️ eitaa.com/ravazadeh
🆔 sapp.ir/ravazadeh
➡️ t.me/ravazadeh