بسم الله الرحمن الرحیم کوتاه سخنی در باب گمانه‌زنی‌های اخیر در باب سفیانی و احادیث مربوط به آن و حوادث اخیر سلام علیکم نخست اینکه باید عرض کنم روایات مربوط به علائم موسوم به علائم حتمیه ظهور، حجمشان بسیار زیاد است و نمی‌شود حکم ضعف سند و اعواج در محتوا را برای کل این جامعه‌ی عظیم حدیثی حمل کرد و کل آن را بدون اعتنا گذاشت و قطعاً حضرات معصومین صلوات الله علیهم اجمعین که حکیم‌ترین حکیمان بوده‌اند به عنوان هشدار و عاملی برای هدایت در فتنه‌های آخرالزمان و پیش از ظهور، آن‌ها را بیان داشته‌اند و در جایگاه خودشان نیز قابل استفاده و قابل اعتنا هستند. دوم اینکه، در میان علائم موسوم به علائم حتمیه ظهور، (که بنابر روایتی، در آن علائم حتمی هم امکان بداء است) مسئله‌ی صیحه‌ی آسمانی ماه مبارک رمضان از همه مهمتر است! چرا که اولاً جعل‌ناپذیر و اعجاز‌گونه است و مانند سایر علائم قابلیت ساخت جعلی ندارد، قابل شبیه‌سازی توسط قوای انسانی نیست! صیحه را هر کس چه دور و چه نزدیک یک‌سان می‌شنود و به زبان خودش! در ثانی در حکم اتمام حجت و آماده‌باش نهایی است. سوم اینکه در عین اینکه توجه معقول و خالی از افراط و تفریط و با لحاظ دقت علمی به علائم حتمیه ظهور، در جای خود بسیار مهم و مورد تأکید حضرات معصومین علیهم السلام و مطابق سیره‌ی علمای بزرگ اسلام بوده و هست، از این علائم مهمتر، مسئله وظایف منتظران است! (بماند که یادگیری صحیح خود علائم نیز جزئی از معرفت امام و وظایف منتظران است) اینکه آیا ما به دیگر وظایف خود در قبال حضرت حجت عمل می‌کنیم؟ آیا با تلاش برای تزکیه و پاک شدن از معاصی زمینه می‌شویم تا ملک وجودمان در اختیار حضرت حجت قرار بگیرد و حضرت اراده و اهدافشان را از مجرای ما جاری نمایند؟ اینکه اصلاً چرا اضطراری به ولی خدا حس نمی‌کنیم، به قول یک بنده خدا امام زمان نعوذا بالله در حکم چلو کباب هستند، اگر باشند خیلی خوب هست ولی اگر نباشند در حکم اکسیژن نیستند،‌ به هر حال مشغول زندگی خود هستیم و کم و کسری خاصی هم حس نمی‌کنیم، چرا حال و هوای دعای ندبه در ما نیست، آیا بر ما سخت است که دیگران را می‌بینیم ولی ایشان را نه و از این حال بی‌قراریم و اشکمان روان؟ آیا می‌دانیم چرا رهبر معظّم انقلاب حفظه الله فرمودند که بروید روشنگری کنید برای مردم دنیا و حق و باطل را بشناسانید، نسبت این تبیین حق و باطل و اتمام حجت و رفع استضعفا فکری برای مردم دنیا و تقدّم و تأخر ظهور را می‌دانیم؟ آیا می‌دانیم که در قبال فتنه‌‌های بسیار سنگین تمحیص و تلخیص در درون جامعه‌ی شیعه که ناگزیر هستیم عقلا و نقلا از این فتنه‌ها پیش از ظهور باید چه کنیم و آیا اگر دانستیم برای حفظ ایمانمان و کاهش تلفات خود و متعلقانمان و جامعه‌ی خود وظایف خود را در قبال این فتنه انجام می‌دهیم؟ آیا می‌دانیم... یا به قول عزیزی به مصداق‌یابی و تطبیق‌جویی منتظر هستیم إن‌شاء‌الله شیعیان مریخ به یاری حضرت بشتابند... بنده که از ناحیه خود اقل این را می‌دانم که بسیار شرمنده‌ام... غرض اینکه بله توجه به علائم ظهور در جای خود بسیار هم لازم و ضروری است لکن هم باید در کلیت آن دقت شود هم در جزئیات آن هم از آن مهمتر، بایسته‌های اعتقادی مسئله انتظار و مهدویت و دیگر وظایف انتظار مهدویت (جز وظیفه‌ی آگاهی از علائم ظهور حضرت) را نیز در یابیم... و البته بر طبق انبوه آیات و روایات، و مبانی عقلی و نقلی، مطلقاً این‌گونه نیست که زمان ظهور حضرت هیچ ارتباطی با افعال اختیاری انسان‌ها و خاصه شیعیان نداشته باشد!!!! بلکه افعال اختیاری انسان‌ها و خاصه شیعیان در تأخیر و تقدّم زمان ظهور نقش‌‌آفرین هستند که البته محل بحثش بدیهی است که اینجا نیست. و السلام علیکم و رحمت الله و برکاته @readandthink