.[]. "با اینکه خودش شرایط مالی خوبی نداشت اما یک وانت وسایل خوراکی تهیه کرد وبا یکی از دوستانش به مناطق محروم اطراف تهران رفتند.ومی خواست بین خانواده های مستحق پخش کند.هنوز کار توزیع را شروع نکرده بود که عده ی هجوم آوردند.برخی فکر کردند که ابراهیم هم آمده تا وسایل بگیرد،با او به تندی برخورد شد!با آن بدن قوی می توانست آن ها را بزند. می توانست از خودش دفاع کند وبگوید همه اینها را من آوردم. اما هیچ حرفی نزد وبه خاطر خدا آن ها را بخشیدچراکه به این آیه از کلام نورانی پروردگارش ایمان داشت: وعلی ربهم یتوکلون.والذین یجتنبون کباعر الإثم والفواحش وإذا ما غضبوا هم یغفرون بر پروردگارش توکل می کنند . همان کسانی که از گناهان بزرگ واعمال زشت اجتناب می ورزند ،وهنگامی که خشمگین شوند (می بخشندو)عفو می کنند (شوری /۳۷)"