مردی از جنس خدمت و ملکوت خار چشمان فتنه و طاغوت روز و شب او به فکر مردم بود همه از پرتلاشی اش مبهوت می درخشید بین مسئولان خُلق نیکوش، چون دُر و یاقوت گرچه دیدند اقتدار تو را نانجیبان شدند اهل سکوت لیک، بعد هجرتش از خاک دیدنش با وِقار و پُر جبروت بعد، مادح شدند و اهل ثنا دل برایش بسوخت تا لاهوت ✍سروده محمد کشاورز ۱۴۰۳/۰۳/۱۵