در موکب سیدالشهداء
گاهی یک صندلی خالی،
پر از حضور می‌شود…
عمامه‌ی سفید، آرام بر پارچه‌ی تاخورده نشسته،
انگار حاج‌آقا لباسش را کنار گذاشته
تا بی‌ادعا، دلش را وقف خدمت کند.
اینجا، نه مقام مهم است، نه عنوان—
فقط نیت‌هاست که وزن دارند.
و این تصویر،
روایت لحظه‌ای‌ست که روحانیت،
با عمل، سلامی بی‌صدا به سیدالشهداء می‌دهد.»
https://eitaa.com/resane_avaj