ابرقهرمان یا قهرمان؟ 🎯ابرقهرمان‌ها نگهبانان «آرمانشهرند»، دستیابی به آنها و همانند آنها شدن محال است، نسبتی با دموکراسی و مردم ندارند و وقتی فاجعه روی می‌دهند مردم به کناری می‌نشینند، تا جناب ابرقهرمان برسد و شهر را از خطر و بدی نجات دهد. ابرقهرمان‌ها اسطوره‌ هستند اما نه تاریخی، بلکه متعلق به زمان حال و آینده‌، هرچند مانند «ثور» از گذشته آمده باشند. ابرقهرمان‌ها هرچه باشند و هرکه باشند افسانه‌ای و خیالیند. درست همانند «آرمانشهر»ی که قرار است از آن محافظت کنند. کدام آرمانشهر؟ کدام بهشت زمینی؟ اما این خیالی‌ها کارکردهایی هم دارند، از جنس تاریخ، آرمان، «هویت» و از جنس خیال و فکر! و چه چیزی مهمتر است از خیال و فکر؟ 🔹 اما قهرمان‌ها زمینی‌اند و دستیافتنی. هدف دارند و برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند. نه اینکه هیچ‌گاه دلسرد و متزلل نشوند، مثل همه ما خسته می‌شوند، اما جا نمی‌زنند. اینها هم الگو هستند و هم انگیزه می‌دهند. دستیافتنی ولی نه به این معنی که رسیدن به آنها آسان است. قهرمان شدن عشق می‌خواهد، همت، غرور، شجاعت و ایمان به هدف. 🔆اما کسان دیگری هم هستند که آمده‌اند الگو باشند، اما خیال یا شاید هم عقل آنها را در قله‌ای دست‌نایافتنی گذاشته. «علی(علیه السلام)» را می‌گویم و «پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)» را که پدران امت هستند. شیر را بچه همی ماند بدو تو به پیغمبر (به علی) چه می‌مانی، بگو علی شدن و پیامبر شدن سخت است، این را خود علی(ع) هم می‌گوید. می‌گوید: نمی‌توانید مثل علی ‌شوید ولی علی را یاری کنید با پرهیزکاری، تلاش، پاکدامنی و استقامت. بله نمی‌شود علی شد، اما می‌شود در مسیر علی شدن گام برداشت. پس قهرمان شدن خوب است، اما نه به سبک قهرمان‌های داستان‌های تخیلی! بیایید قهرمان شویم، آنطور که علی از ما می‌خواهد. #محمدعلی_عبدالهی #خانواده_و_رسانه MLiteracy https://eitaa.com/resane_ravanshenasi