روایت ها و حکایت ها
🔵 ملاحظه‌ای بر بیانیه‌ی اخیر حضرت استاد علیدوست (مدظله) (۲) 2️⃣ از دو قسمت بیانیه‌ی استاد بزرگوار، برداشت می‌شود؛ گویا وجود فساد در حکومت حضرت امیر عليه‌السلام، قهرا نسبتی با خود حضرت پیدا میکند! و چون مدافعین انقلابی از این نسبتِ قهری، غافل‌اند، با پرشمار نشان دادن حُکام فاسدِ منصوب حضرت یا فساد‌های آن زمان، برای توجیه فساد‌های کنونی نظام، نه تنها پاسخ‌شان عقیم است که مقام ولایت و امامت را تضعیف و بالتبع اعتقادات مردم را ضعیف می‌نمایند! ایشان در جایی می‌فرمایند: "در مقایسه و تشبیه باید به همه اقتضائات تشبیه، توجه کرد. حکومت امام علی – علیه السلام – در طول چهار سال و چند ماه بر سرزمین پهناور اسلام که عراق و ایران بخشی از آن است بعثت عدالت بود که هرگز – هرگز – نباید رفتاری این چنینی با آن داشت!" 👈 در جای دیگر بیانیه‌ با اشاره به این فقره فرمایش حضرت امیر عليه‌السلام ...لَوْ حَمَلْتُ اَلنَّاسَ‏ عَلَى تَرْكِهَا وَ حَوَّلْتُهَا إِلَی مَوَاضِعِهَا وَ إِلَى مَا كَانَتْ فِي‏ عَهْدِ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ لَتَفَرَّقَ عَنِّي جُنْدِي حَتَّى أَبْقَى وَحْدِي (اگر من بخواهم مردم را بترك آنها وادارم و بجاى اصلى آنها بازگردانم و بهمان ترتيب كه در زمان رسول خدا (ص) بود مقرر دارم لشكر از دور من پراكنده شوند تا جز خودم تك و تنها بجاى نمانم) آن فساد‌ها را بی‌ارتباط با امام می‌شمارند و ارثیه‌ی خلفای قبلی برمی‌شمارند! 👈 حال‌ آن‌که: اولا؛ چنین میان وجود فساد و ارتباط آن فساد با خود حضرت به عنوان حاکم، در بین نیست! ثانیا؛ در مخیله‌ی احدی نمی‌گنجد که منشاء فسادهای زمان حضرت، العیاذ بالله خود حضرت امیر عليه‌السلام باشد یا به نحوی با ایشان برمی‌گردد!! آن دسته روحانیون (که در بیانیه‌ی استاد علیدوست به ایشان شاره شد و بعضا افراد فاضل و ذی‌صلاح هستند)، با تشبیه به حکومت حضرت امیر عليه السلام، صرفا درصدد به شبهه‌ی معروف فساد برآمدند! آن‌ها ضمن این‌که درصدد تطبیق کامل مسائل نیستند؛ صرف وجود فساد در دوران حکومت حضرت (که قابل انکار نیست) را نشانه‌ی آن گرفته‌اند که 👈 با وجود فساد، حکومت و نظام، از اسلامی و حق بودن خارج نمی‌گردد و نه بیش از آن! المَثل ، مُبعد من جهات! به عنوان نمونه؛ در سخنان طلبه‌ی مشهدی، دقیقا دو مرتبه بر هم‌این مطلب شده است! البته آن روحانیون مدافع انقلابی غالبا در بیان نکته‌ی دیگری نیز هستند 🔻 🔴 مهم‌تر از و ولی جامعه (مأمومین و مَوالی آن جامعه است) که بدون آن نه عدالتی محقق می‌شود و نه ظفری حاصل! شکست در اُحد، صلح امام مجتبی علیه‌السلام، به مسلخ کشیده شدن سیدالشهدا علیه‌السلام و ادامه‌ی همین کلمات حضرت امیر علیه‌السلام این حقیقت است. ادامه دارد👇
284 مشاهده