درباره به رسمیت شناختن طالبان چگونه موضع بگیریم؟
نزدیک به دو سال از بهقدرت رسیدن طالبان در افغانستان میگذرد و با آنکه توافقنامه دوحه خود سند مشروعیت دادن به طالبان از سوی امریکا بود اما پس از سقوط حکومت قبلی و روی کار آمدن امارت اسلامی طالبان، این گروه از رسیدن به مشروعیت سیاسی بازمانده است.
یکی از راهکارهای برونرفت از این وضعیت، مطرح شدن فرمول «تشکیل حکومت فراگیر» در افغانستان از سوی ایران بوده است. به نحوی که ایران به صراحت اعلام کرده تا زمانی که دولت فراگیر در این کشور شکل نگیرد، طالبان را به رسمیت نمیشناسد.
این موضع جامع و قابل دفاع ایران، مورد توافق کشورهای منطقه و سپس جهان قرار گرفت. این در حالیست که قرار بود امریکا، طالبان را بهرسمیت بشناسد و دیگر کشورهای غربی نیز یکی پس از دیگری این کار را انجام دهند. چنانکه «تاموست» نماینده ویژه آمریکا برای افغانستان تلاش زیادی کرد تا بهطور غیرمستقیم کشورهای منطقه و جهان را متقاعد کند تا از شرط حکومت فراگیر بگذرند.
تازهترین اظهارات وزارت خارجه امریکا هم بر این مسئله حکایت دارد. آمریکایی ها از طالبان خواسته اند که برای به دست آوردن مشروعیت، حقوق زنان را رعایت کنند. چنین امری نشان می دهد که واشنگتن به طور واضح، موضوع تشکیل حکومت فراگیر را حذف کرده است.
در این رابطه توصیه میشود موارد زیر در بیان مواضع و تولیدات رسانهای جبهه انقلاب مورد توجه قرار گیرد:
۱. تأکید شود که اگر طالبان دنبال مشروعیت است، باید حکومت فراگیر شکل دهد؛ در غیر این صورت با عدم پشتیبانی مردم و کشورهای منطقه روبرو خواهد شد.
۲. تأکید شود که مردم افغانستان، کشورهای منطقه و جهان خواهان تشکیل حکومت فراگیر هستند و این خواسته باید عملی شود؛ زیرا یگانه راه برقراری و بقای ثبات در افغانستان است.
۳. عدم حرکت طالبان به سمت تشکیل حکومت فراگیر، بنبستی را در فضای سیاست داخلی و خارجی افغانستان بهوجود آورده که در نهایت می تواند بیش از همه به ضرر خود طالبان باشد.
۴. آمریکا بهعنوان بانی اصلی وضع موجود، تقویت داعش و تخریبکننده افغانستان معرفی و به طالبان این پیام ارسال شود که ایالات متحده بهدنبال منزوی کردن آنهاست تا با دگرگون شدن اوضاع، داعش بتواند جان دوباره بگیرد.
۵. بهمبارزه جدی علیه داعش تأکید و برای حکومت سرپرست افغانستان، یک وظیفه مهم شمرده شود.