اما کمی تفصیل: پس از بیست سال (سلمان کدیور): این کتاب آنقدر معروف شده که نیاز به تعریف همچو منی ندارد، اما اگر این رمان ارزشمند را با کمی تغییر پارادایم ببینیم و خارج از چارچوب روایت تاریخی و کلیشه ای از انحراف جامعه اسلامی بعد از پیامبر (ص) که کتاب در تلاش برای بازگو کردن آن است، بخوانیم، و سعی کنیم به پاسخ پرسش های اصیلی همچون جایگاه مردم، اشراف، اخلاق، عدالت و حقیقت و مصلحت و منفعت در دو مدل حکومت علوی و اموی برسیم و این نتایج را به مشکلات امروز جامعه مان تعمیم دهیم، قطعا پنجره وسیع و مسیر ارزشمندی به حل مشکلات مان خواهیم یافت. علاوه بر مسائل ذکر شده در بالا، در حوزه اعتقادی و تاریخ صدر اسلام هم کتاب بسیار ارزشمند و روایت ساده گیراو تاثیر گذاری دارد. در روزگاری که تریبون های یکطرفه سخت مشغول مصادره به مطلوب تاریخ اند، مطالعه ی این کتاب توصیه می شود. برای آن که بدانید ابوذر عدالتخواه بود و نه خوارج ، برای آن که بدانید حکومت عثمان پر از اختلاس بود نه حکومت علی ، برای آن که بدانید ذبح عدالت به بهانه امنیت، رسم معاویه بود نه علی، و برای آن که بیش از این ها بدانید، مطالعه ی پس از بیست سال توصیه می شود. شهریار(نیکولا ماکیاولی): قطعا نام این کتاب را نیز شنیده اید، کتابی که به انجیل علوم سیاسی معروف است. کتابی که پایه حکومت و تمدن نوین بر آن استوار است. اما فارغ از تلقی عمومی، ماکیاولی یک شیطان یا انسان پلید نیست، او در این کتاب با صداقت تمام در حال ارایه راهکارهایی برای موفقیت مادی یک سیاستمدار است، او به سیاستمداران جوان می آموزد که چگونه می توانند با هوشمندی و حفظ تعادل بین مردم، اشراف، دشمنان قوی، ضعیف، رقبا، دوستان، آموزه های اخلاقی، و مذهبی، سنت و... و استفاده ابزاری از همه آنها یک حاکم موفق باشد و حکومش را ادامه دهد. انگیزه او از نگارش این کتاب به گفته خودش، این اعتقاد راسخش است که موفقیت مردم در گرو موفقیت حاکمانشان است، پس فارغ از هر قیدی، باید به موفقیت حاکم کمک کرد. ماکیاولی و کتابش، تبلور خالص عقل معاش اندیش در آینه سیاست و حکومتداری است. خواندن این کتاب، نگاه ما را به رخداد های سیاسی و تصمیمات شخصی واقع بیانه تر کرده و نگاه آرمانگرایانه محض را تعدیل میکند. #کتاب_خوب @risman