شب قدر شب خداشناسی و خدا جویی و خدا طلبی است، شب رسیدن به خداست و باید در این شب انسان بیشتر از هر چیزی خود خدا را از او طلب کند و نخستین دعا و خواسته او در این شب، خود خدا باشد که این برترین ثمره شب قدر است. در این شب درهای برکات و رحمت الهی گشوده است و دعاهای مومنان به اجابت می رسد و هر آنچه که از امور اخروی و دنیوی بخواهند در تقدیرشان نوشته می شود، اما بهترین تقدیری که در این شب می تواند برای انسان رقم بخورد توفیق در بندگی و عبودیت و رسیدن به خدا و لقای اوست که از طریق اتصال به ولایت امام معصوم ع و بهره مندی از هدایت های باطنی ایشان امکان پذیر است. امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: انَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَوْ شَاءَ لَعَرَّفَ الْعِبَادَ نَفْسَهُ وَ لَكِنْ جَعَلَنَا أَبْوَابَهُ وَ صِرَاطَهُ وَ سَبِيلَهُ وَ الْوَجْهَ الَّذِي يُؤْتَى مِنْهُ، اگر خدا می ‏خواست خود را به بندگان می شناساند، و لكن ما را ابواب و راه‏هايى قرار داده است كه تنها از جهت آن به سوى خداوند رفته می شود. خداوند پیامبر صلی الله علیه و اله و خاندان طاهرینش را سبیل و صراط و باب خود قرار داده است تا انسان های عاشق و تائب را به سر منزل مقصود برسانند. تمام تلاش معصومین علیهم السلام بر این است که بندگان را به خدا نزدیک تر کنند و هدف نهایی خلقت( ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون) را محقق سازند. خوشا به حال عاشقانی که قبل از هر چیزی سودای وصال و لقای الهی دارند و با تمسک و توسل خاشعانه و خالصانه به ولی الهی از لطف و عنایت و رضایت ایشان برخوردار می شوند و بدین ترتیب خشنودی و رضایت باری تعالی را جلب می کنند. @rkhanjani