در خاک نشسته ▪️مى ‏توانيم صداى حزن آلود على (ع) را از مدينه ‏ى رسول بشنويم كه با چشم اشك و نواى غربت مى ‏گويد: «اما حزنى فسرمد و اما ليلى فمسهد»؛" اندوه من همیشگی شد و شب من به بیداری می گذرد." ▪️ راستى اين فاطمه (س) در كجا ايستاده كه على (ع) اين گونه از او مى ‏گويد؟ ▪️ اين چه انس عميقى است كه اين گونه حزن سرمد مى ‏آورد؟ اين چه خورشيد در خاك نشسته‏اى است كه اين گونه شام ديجور به دنبال مى ‏كشد؟ ▪️من از فرزندان فاطمه (س)، از آن كهكشان‏هاى حلم و حماسه و فرياد و از آن خانه‏ى مبارك، حرفى نمى ‏زنم. من فقط از فاطمه (س) مى ‏پرسم! ▪️راستى در او چه درخششى است كه تا امروز در چشم‏ها و دل‏هاى ما نشسته است و راه‏ها را نشانه مى ‏زند؟ ▪️ اين همه ارزش آيا از معرفت و شناخت و يا عشق و ايمان و يا عمل و تقوا، از كدامين ريشه، سر برگرفته است؟ ❛❛ عین‌صاد 📚  | ص ۱۴ #⃣ @rkhanjani