✅پرسش:
شوهرم دایم من رو نقد ميکنه و علت تمام مشکلاتي که تو زندگي پيش مياد. رو من ميدونه و عيب و ايراد هاي دخترم و از من ميدونه و هرچي خوبي از خودش ميدونه.
منم عصباني ميشم بايد چکارکنم؟
✅عکس‌العمل عصبانیت از سوی شما نسبت به این رفتار از سوی شوهرتان کاملا طبیعی است. بر فرض هم که نقدهای ایشان همه‌شان درست باشند و خود شما هم آن‌ها را قبول داشته باشید، با اینحال انتقاد فراوان از سوی همسر در روزهای متعدد باعث آزار روانی، عصبانیت، ضعف اعتماد به نفس، جر و بحث و در نتیجه منجر به کاهش صمیمیت میان زوجین و سرد شدن فضای زندگی مشترک می‌شود.
انتقادگری یکی از مشکلات شایع زوجین است. برخی از آن‌ها اگر از دیگری انتقاد نکنند روزشان شب نمی‌شود.
اگر می‌خواهید با فضای ذهنی و دلایل احتمالی که شوهرتان برای انتقادهای رگباری در نظر دارد آشنا شوید بدانید که این افراد معمولا به این دلایل اقدام به انتقادگری می‌کنند:
انتقاد از همسرم حق من است؛ اگر انتقاد وجود نداشته باشد، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود؛ اگر انتقاد نکنم، پس چطوری رفتار همسرم اصلاح شود؛ هدفم انتقاد نیست، بلکه قصدم بهبود وضعیت است؛ انتقادگر نیستم، همسرم زودرنج و حساس است.
اما چنین وضعیتی قابل حل است. هرچند در برخی موارد سختی‌هایی وجود دارد اما با اراده و تلاش خواهید توانست زندگی‌تان را به سطحی مطلوب بازگردانید.
از بهترین راه‌ها، مطالعه کتاب‌های مفید در این زمینه است که شما را به صورتی قدم به قدم و ریشه‌ای با این مشکل آشنا کرده و راه حل‌های مفید را ارائه می‌دهند.
کتاب «خلع سلاح همسر انتقادگر» شما را با جزئیات انتقادگری میان همسران آشنا می‌کند. این کتاب توسط دکتر زهرا اندوز و دکتر حسن حمیدپور ترجمه شده است.
این اثر از نقاط مثبت زیادی برخوردار است.
فرض کنید شما قصد ازدواج با کسی را دارید که در کودکی نیازهای اساسی‌اش به موقع توسط والدین برآورده نشده‌اند. منطق هیجان این کودک به او می‌گوید اگر والدینم دوستم داشتند به نیازهای من جواب می‌دادند. حال که دوستم ندارند پس دوست‌داشتنی نیستم. یا فردی که توسط والدین مورد سوء استفاده یا محرومیت قرار گرفته بر اساس منطق هیجانی‌اش معتقد است من باید عاشق والدینم باشم اما از آن‌ها متنفرم. پس بچه بدی هستم. بچه بی‌ارزشی هستم. کتک خوردن حق من است و ... .
چنین کودکی برای محافظت از خود در دوران بزرگسالی از روش‌هایی ناکارآمد استفاده خواهد کرد. یکی از این شیوه‌ها روی‌آوردن به قضاوت‌گری و انتقادگری است. انتقادگری به خوبی می‌تواند میل این فرد به قدرت‌طلبی را برآورده نماید.
در حالت انتقادگری به جای اینکه رفتار همسرمان را ارزیابی کنیم از شخصیت او ایراد می‌گیریم، مشکلات را به او نسبت می‌دهیم و از نقش خودمان در تداوم مشکلات غافل می‌شویم.
در این شرایط همکاری، مصالحه و سازش را از کف می‌دهیم و بردباری و صبر جای خود را به بی‌قراری، بی صبری و تندخویی می‌دهد. زندگی مشترکی که دچار این وضعیت شده باشد کارآمد نخواهد بود.
در کنار مطالعه این کتاب مفید بایستی به ناراحتی اصلی و دلخوری مرکزی همسرتان پی ببرید. شاید این احتمال وجود داشته باشد که در برخی موارد حق با او باشد. در صورتیکه حرف‌های حق او را نیز مانند دیگر انتقادهایش بدانید و به آن‌ها بی‌توجهی نمایید، حالت انتقادگری در وی تشدید خواهد شد اما اگر با وی به صحبت بنشینید و تک تک موارد انتقادی را با هم بررسی کرده و برخی را قبول و برخی را رد کنید، اطمینانی خاص در ایشان به وجود خواهد آمد و قطعا از شدت و تعداد انتقادها از شما خواهد کاست.
@khanjanidroos