حکمت 337 امام علیه السلام فرمود : كسى که دعا ميکند و به دنبال آن تلاش و عمل نميکند، مانند آن است که بی چله کمان تير مياندازد .🌱 امام علیه السلام اشاره دارند به اینکه ،دعا بايد در کنار تلاش و تدبير باشد و دعا به تنهایی نميتواند جای تلاش و برنامه ريزی در زندگی را بگيرد، بلکه مکمل آن ميتواند باشد.به این معنا که ، در زندگی، نبايد تنها به ابزار مادی و يا تنها به عوامل معنوی اكتفا كرد.بايد ديد خود را گسترده تر كرد و برای رسيدن به مقصد، در كنار عوامل مادی از عوامل معنوی هم بهره گرفت زيرا عوامل معنوی مانند دعا و صدقه در استفاده بهينه از ابزارهای مادی و رفع موانع غير قابل پيش بينی بسيار مؤثر هست.🌱 بزرگترين و اصلی ترين علت و انگيزه انسان در زندگی به ترتيب چهار چيز است: اميد، اعتماد، آمادگی، عمل. که در اين ميان اگر ،اميد ، نباشد، عناصر سه گانه ديگر هم تاثیری ندارند، و يكی از عوامل اساسی اميد ساز در انسان ، دعا، هست . اين همه تأكيد و توصيه ای كه اسلام به دعا دارد ، بیانگر اين حقيقت هست كه هيچ وقت راه اميد به زندگی شايسته، بسته نيست و انسان ، وقتی الهی بود ، به بن بست نمی رسد. همچنین ،دعا ،به معنای واقعی ، و توجه به خداوند و گره گشايی خواستن از او در سختی ها ،حركت بخش است و نه تنها ركود نمی آورد كه درست در نقطه مقابل آن قرار دارد.🌱 معنای ،دعا ، این نيست كه برای مثال ، انسان دنبال علم و دانش پزشكی و به طور كلی فعاليت های علمی نرود، بلكه توجه كردن به اين نكته مهم هست كه در حقيقت شفا و تأثير از آن خداوند است و غير او ابزاری بيش نيستند و انسان نبايد از آن غافل باشد چنان كه در داستان حضرت موسی(ع) آمده است. آورده اند كه روزی حضرت موسی ع، برای درمان بيماری خود به سراغ طبيبان بنی اسرائيل رفت و با دارويی كه به وی داده شده شفا پيدا كرد بار ديگر مريض شد و دوباره همان دارو را به كار بست ولی اين بار بهبود نيافت! حضرت موسی ع سر آن را از خداوند پرسيد، پاسخ آمد كه ای موسی! تو در نوبت نخست با اميد به شفای الهی به سراغ طبيب و دارو رفتی و بهبود يافتی، اما اين بار كه دارو را كارساز يافته و از ياد ما غافل گشتی! خوردن دارود برای تو فايده ای نداشت . در واقع دعا، توكل و صبر و مانند آن كه مورد تأكيد فرهنگ اسلامی هست همگی برای زندگی علمی و عملی انسان، پشتوانه هستند تا چراغ اميد و حركت همیشه بدرخشد وگرنه توكل و دعا و صبر كه با حركت و كار توأم نباشد، سودمند نخواهد بود ، به همین خاطر در روايت آمده است: دعای افراد بيكار مستجاب نمی شود.🌱 همه امور و تلاش های علمی و عملی در تأثيرگذاری مستقل نبوده بلكه در طول اراده و خواست خداوند قرار دارند و وسايل فيض و رحمت او هستند. از اين رو هم بايد از هيچ كوششی در زندگی دريغ نكرد و هم از توكل و دعا و ياد خدا غفلت نورزيد كه اين دو، یعنی علم و عمل، دعا و نيايش، در كنار هم ، رسیدن به هدف های زندگی را ساده كرده و سرعت می بخشند. پس ،دعا يعنی بسيج نيروها برای رسيدن به هدف،وحرکت با توکل بر خدا،و نترسیدن از مشکلات، که اين چنين دعایی ، حرکت آفرين است وکمک خوبی برای رسيدن به مقصود است،حال اگر ما تفسير انحرافی از دعا داشته باشيم ،مشکل از ما است نه از دعا. یاابن آدم کیف تطمع فی العباده مع الشبع ،وکیف تطلب جلا ئ القلب مع کثره النوم ،وکیف تطمع فی الخوف من الله تعالی مع خوف الفقر وکیف تطمع فی مرضات الله تعالی مع احتقارالفقرا والمساکین ؟ ای فرزند آدم چگونه برعبادت خدا طمع داری باوجودسیری وچگونه جلاونورانیت دل را انتظار داری باخواب زیاد ! وچگونه ارزوی ترس از خدا داری باوجود ترس ازفقر وچگونه در خشنودی خدا طمع داری در حالی که فقرا ومساکین را حقیر می شماری؟! حدیث قدسی از سلسله مباحث اخلاقی آیت الله مجتهدی @Khanjanidroos