🔶استاد علی صفایی خدايا! كارى كن كه در اين روزهاى آخر رمضان، همان طور كه هلال رمضان از چشم ما محو مى‌شود، ذنوب ما هم محو شده باشد. «وَ امْحَقْ‌ ذُنُوبَنَا مَعَ‌ امِّحَاقِ‌ هِلاَلِهِ‌ وَ اسْلَخْ‌ عَنَّا تَبِعَاتِنَا مَعَ‌ انْسِلاَخِ‌ أَيَّامِهِ‌» ؛ كارى كن همان گونه كه روزها و لباس روز از تن ما جدا و كنده مى‌شود، گناهان ما هم از ما جدا بشود. و اين پوست‌هايى كه سخت كلفت و غليظ‌ و خشن شده است را از ما بكن؛ «حَتَّى يَنْقَضِيَ‌ عَنَّا وَ قَدْ صَفَّيْتَنَا فِيهِ‌ مِنَ‌ الْخَطِيئَاتِ‌، وَ أَخْلَصْتَنَا فِيهِ‌ مِنَ‌ السَّيِّئَاتِ‌». اين دعاها و جمله‌ها براى روح‌هايى است كه حركت خود را شروع كرده‌اند و با فكر و سنجش و عمل خود، حركت كرده‌اند و به عجز هم رسيده‌اند و شرك‌ها و ذنوب پنهان و همراهى ذنوب را ديده‌اند. اينجاست كه بعد از عجز، دست به سمت او برداشته‌اند و از او با شديدترين نوايى كه دارند و سخت‌ترين حالى كه دارند، خواهانند. @Khanjanidroos