🔆 «سابِقُوا إِلى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُها كَعَرْضِ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظيمِ» (حدید / 21)
✅ توقف در مسابقه عاقلانه نیست؛ چون منجر به عقب ماندن و در نهایت بازنده شدن می‌گردد. درمیدان بندگی نیز توقف جایی ندارد؛ زیرا توقف نوعی به عقب حرکت کردن است.
✅ خداوند سبحان با این دعوت (سابقوا ) نشان می‌دهد امکانات ورود به مسابقه برای انسان مهیاست. نور علم، مرکب جسم و آب ولایت در زندگی او جریان دارد. خمیر مایه وجودی انسان برای مسابقه در امر بندگی مهیاست.
✅ قرآن با عبارت «جَنَّةٍ عَرْضُها كَعَرْضِ السَّماءِ وَ الْأَرْض» دو امر را به انسان یادآوری می‌نماید ابتدا سرعت گرفته تا امکان سبقت میسر باشد و همچنین پایان و مقصد را مشخص می کند
✅ «فَضْلُ اللَّهِ» بهشت و مغفرت الهی یک امتیاز است . کسی نباید گمان نماید که مستحق آن است. لطف خدا اقتضا می‌کند که در پایان این میدان مسابقه غایتی لذت بخش برای انسان در نظر گرفته شده باشد.
@Khanjanidroos