تا صبح خواب مهمان چشمانم نشد. فکرو خیال به گذشته و آینده نامعلومم چنان مرا سدرگم کرده بود که اصلا متوجه گذر زمان نشدم وقتی به خودم آمدم که صدای اذان از مسجد روستا به گوشم رسید. دو رکعت نماز خواندم و از خدا خواستم هرآنچه به صلاحم است برایم رقم بزند. بعد از صرف صبحانه همه مشغول جمع کردن وسایلشان شدند. من گوشه ای نشسته و به آن ها نگاه می کردم. بهنوش نگرانم بود ولی به زبان نمی آورد. نگاههای گاه و بیگاهش نگرانیش را فریاد میزد. خانم حسینی نگاهی به من کرد وگفت _دلارام وسایلت رو جمع کردی؟ نگاهی به بهنوش کردم _من می مونم. خانم حسینی و خانم امیری با تعجب نگاهم کردند و تنها بهنوش بود که با چشمانی اشکی نگاه از من گرفت و به چمدانش داد. خانم حسینی زیر لب ان شاءالله خیره، گفت وهردو به دنبال کارهایشان رفتند. طاقت نیاوردم و به سمت بهنوش رفتم _بهنوش جونم ،مگه قرارنشد من بی عقل هرتصمیمی گرفتم ،راضی باشی؟ با سرانگشت اشکهایش را گرفت ،به زور لبخندی بر لب نشاند _از تو بی عقل بیشتر انتظار داشتم. بوسه ای روی گونه اش کاشتم _بی عقلی هم عالمی داره عزیزم. بهی جونم زنگ بزن به آقا داداشت و تصمیمم رو بگو.نمیخوام ایشون و مریم جون از دستم ناراحت بشن. _باشه. گوشیم رو بیار زنگ بزنم. گوشی بهنوش را از شارژرش جدا کردم و به دستش دادم. خودم هم کنارش نشستم تا حرف های بهراد را بشنوم. _سلام داداش خوبی _سلام عزیزم.ممنونم شما خوبید _الحمدالله.بهراد جان وقت داری چند لحظه باهات حرف بزنم. _من برای شما همیشه وقت دارم دکترجون.چند لحظه صبر کن ماشین رو یه گوشه پارک کنم لبخند بر روی لب من و بهنوش نشست. _بفرما. من سراپا گوشم. بهنوش نگاه مضطربی به من انداخت _همونطور که میدونی امروز قراره تیم ما برگرده . _به سلامتی عزیزم. _ممنون. راستش  دیشب دهیار و شورای روستا اومدن پیش ما. گفتن وسط ساله آموزش و پرورش معلم مازاد نداره بفرسته روستاشون. میدونی دیگه معلم مدرسه جزء تروریست ها بود. بهراد که دیگر صدایش جدی شده بود،محکم گفت _میدونم. _اونا از ما خواستن یک نفرمون بمونه برای تدریس تا معلم پیدا بشه. بهراد با تعجب گفت _دیوانه تر از تو هم کسی نبود که قبول کنه.آره؟ بهنوش چشمکی نثارم کرد و گفت _اتفاقا یه دیوونه تر از منم هست. مکثی کرد و خبیثانه گفت _دلارام _چی صدای بلند و مبهوت بهراد هردویمان را متعجب کرد. _داداش دلارام میخواد حداقل تا عید بمونه اینجا بهراد با صدایی عصبانی گفت _به هیچ وجه، بهش میگی وسایلش رو جمع کنه و برگرده. بهنوش مستاصل نگاهم کرد _خودت بهش بگو. سریع گوشی را به سمتم گرفت ،با حرص آهسته گفتم _مثلا قراربود راضیش کنی. گوشی را به گوشم چسباندم. _سلام. _علیک سلام. میشه توضیح بدید چرا چنین تصمیمی گرفتید؟ _بخاطر بچه های بی گناه .اگر قبول نمیکردم یک سال از درسشون عقب می موندند. _فکر نمیکنید کسانی تو این شهر هستند که باید هرروز نگران سلامتی شما باشند. _خیلی بهش فکر کردم. خانواده ای دارم که نبود من براشون خیلی خوشایند هست. کسی نیست که نگران من باشه. پس خیالتون راحت. با حرص گفت _مامانم ، من وحتی بهنوش و بهناز، از اطرافیان شما محسوب نمیشیم؟ _من که تا ابد نمیتونم سربار مریم جون باشم. بهنوش و بهناز خانم هم درگیر زندگی شخصی و کارشون هستند. شماهم همینطور. همسرتون نسبت به من حساس هستند.من نباشم زندگیتون آرامتر خواهد بود. بهراد با عصبانی و ناراحتی  جوابم را داد _تا معنای زندگی از نگاه شما چی باشه؟انگار ما غریبه ایم و بهتره دخالت نکنیم. هرطور راحتید خانم فروتن. خدانگهدار بدون اینکه اجازه بدهد جوابی بدهم ،تماس را پایان داد. مبهوت به گوشی خاموش زل زدم.بهنوش وارد اتاق شد و با خنده گفت _گوشی من حاجت میده،دخیل بستی بهش؟ به زور به لبم انحنادادم و طرح لبخندی کج و کوله برلب نشاندم. _بهراد چی گفت گوشی را به دستش دادم _قبول کرد متعجب لب زد _باورم نمیشه. چه راحت قبول کرد در حالی که به سمت حیاط میرفتم در جوابش گفتم _ناراحت شدند. گفتند هرطورراحتی دیگر نایستادم تا به سوالهای بهنوش پاسخ بدهم. وارد حیاط شدم و هوای سرد زمستانی را به ریه هایم هدیه دادم. زندگی منم مثل همین زمستان سرد و بی روح بود. به امید روزهایی که خورشید بر لایه لایه زندگی بی روحم بتابد و یخ زندگیم را باز کند. کاش آن روز که می‌رسد روحم یخ نزده باشد،کاش!!! 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay