✔️یک تذکر به خودم و دوستان: 🔸در سال‌های اخیر نرم‌افزار انتقاد با ورژن‌های جدید و بسیار پیشرفته روی همه ماها نصب شده است. این نرم افزار تقریبا اجازه نمی‌دهد نقطه مثبتی را در عملکردها ببینیم. در عملکرد خودمان، در عملکرد دوستانمان، خانواده‌مان، و البته مدیرانمان و در عملکرد نظام مقدس جمهوری اسلامی. 🔹البته که انتقاد، امر مبارکی است. اما بیش از حد شدن انتقاد، ما را دچار تزاحم اعتماد - انتقاد می‌کند. تزاحمی که عملکردها را مختل می‌کند. رضایت از هر فعلی را از بین می‌برد و هر گونه شیرینی را تلخ می‌کند. 🔸نگرشی بر ما غالب شده که هر نیکی را ریا، هر خدمتی را خودنمایی و هر مسئولیت‌پذیری را قدرت‌طلبی می‌دانیم. نتیجه این نگرش، مردم را ریاکار و مدیران را قدرت‌طلب و فاسد معرفی می‌کند و این نگرش با ذات نگاه دینی به مومنان تناقض دارد. 🔹بدون اثبات فساد، برچسب‌ها زده می‌شود و بدون ارزیابی عملکردها، مهر ناکارامدی بر پیشانی مدیران می‌خورد. حتی قبل از انتخاب و قبل از آغاز کار. 🔸قربانی این نگرش، مردم و نظام مقدس جمهوری اسلامی و رابطه میان این دو خواهد بود. مردمی که بنا نیست ادراک مثبتی به خدمت داشته باشند و نظامی که بنا نیست خدمتش، خدمت دیده شود. 🔹این سرمایه اجتماعی نظام است که زیر نگاه‌های منفی‌نگرانه شدیدتر از آن‌چه هست ذبح می‌شود و خود این ذبح شدن، مانع بهبود می‌شود و در یک سیر قهقرایی، مشکلات را تعمیق می‌کند. 🔸در رخ داد این ماجرا هم ما و هم جناح‌های سیاسی و هم مدیران مقصریم. اما مقصر اصلی دشمنان ما هستند که با یک جنگ شناختی پیچیده، کار را به اینجا رسانده‌اند.