ت شمشیری مگر شمشیر ذوالفقار.» و همچنین لقب امیرالمومنین را اهل سنت به هر خلیفه‌ای انتساب می‌کردند و این لقب حتی در حکومت بنی‌امیه و بنی‌العباس هم روی خلفای غاصب و ظالم قرار گرفت و این در حالی است که این لقب اختصاصی حضرت علی (ع) است و بزرگان اهل سنت آن را در کتاب‌های خود ذکر کرده‌اند، مثلاً طبری در کتاب الولایه خود می‌نویسد: «انّ جبرائیل خاطب علیاً فی حیاة النبیّ و سمّاه امیر المومنین و قائد الغر المحجلین و سیدّ ولد آدم...[7] همانا جبرئیل در زمان حیات پیامبر اکرم با امام علی (ع) سخن می‌گفت و او را به این کلمات (امیرالمومنین، رهبر پیشانی سپیدان، آقای فرزندان آدم و ...) نام‌گذاری کرد.» در نتیجه این‌که اهل سنت این القاب را با افتخار برای اشخاصی بیان می‌دارند، یا جاهل به روایات موجود در کتب خود هستند و یا از روی تعصب و عناد و غرض آن را برای برخی صحابه پیامبر و خلفای خود مطرح می‌کنند که اصلاً لیاقت این القاب را ندارند. پی‌نوشت: [1]. تفسیر کشاف، زمخشری، داراحیاء التراث العربیه، بیروت، لبنان، ج2 ص220. [2]. سنن، ابن ماجه، دارالفکر، بیروت، لبنان، کتاب فضل علی بن ابیطالب، باب 11 حدیث 120 ص49. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید. [3]. کنزالعمال، متقی هندی، موسسه الرساله، بیروت، لبنان، ج11 ص616 حدیث 32990. [4]. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، داراحیاء الکتب العربیه، بیروت، لبنان، ج13 ص200 خطبه 238. [5]. معجم الکبیر، طبرانی، دارالنشر، مکتبه ابن تیمیه، قاهره، مصر، (1415ق)، ج11 ص64 حدیث 11093. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید. [6]. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، داراحیاء الکتب العربیه، بیروت، لبنان، ج14 ص251. [7]. الولایه، طبری، انتشارات اساطیر، تهران، ایران، (1362ش)، ص74 بخش فضائل علی(ع). المناقب، خوارزمی، موسسه النشر الاسلامی، قم، ایران، (1417ق)، ص167 حدیث 200.