یه نکته : اول : باید مرزهای مظلومیت را جابجا کرد، این واژه جوابگوی عزیزان ایران آبادکنی چون شهید مسعود فخری زاده نیست. برجسته ترین استاد فیزیک هسته ای باشی . رییس سازمان نواوریهای دفاعی باشی . کیت تشخیص کرونای ایرانی حاصل علم تو و مجموعه تحت امرت باشد . واکسن کرونای ایرانی با علم تو و مجموعه تحت امرت به مرحله تست انسانی رسیده باشد . و... یعنی به تنهایی یک گنج غرورافرین و یک نابغه تمام عیار برای کشورت باشی اما هیچ اسم و رسمی نداشته باشی و تا موعد شهادتت هیچ کس خبر ندارد اصلا تویی وجود داری. نه خواننده و بازیگر سینمایی نه فوتبالیست که دورت حلقه بزنند و امضا و عکس بگیرند و در صفحات مجازی لایک بگیری. در حالی که ایران اگر ایران است به خاطر امثال توست .چهره و قهرمان واقعی تویی . مشهور اصیل در جامعه، باید تو باشی نه سلبریتیهای بعضا فاسد وطن فروش. اما چه میشود کرد نامحرم و خائن زیاد .تو و امثال تو محکوم به گمنامی هستید . اینجاست که واژه مظلومیت جوابگو نیست . دوم : این حادثه تلخ و فاجعه غیر قابل جبران باعث نشود اقتدار سیستم اطلاعاتی و امنیتی کشور تضعیف و تخریب شود . نقد و مطالبه باید باشد و حق هر ایرانی دلسوزی است که با بغض و فریاد بپرسد چرا؟!!!!!!!!!!!!! اما نباید فراموش کرد که در طول سال و ماه دهها نقشه و خیانتهایی از این دست توسط دستگاههای امنیتی کشور کشف و خنثی می گردد که اگر اینگونه نبود هر روز باید در هر جایی شاهد مصیبتهایی از این دست می بودیم . سوم : تلخ تر و دردناکتر اینکه بخشی از توان اطلاعاتی کشور با جابجایی دولتها دچار نگاه سیاسی دولت مستقر می شود که این عدم استقلال .برای امنیت کشور بی هزینه نیست . آنجایی که سرویس های دشمن موفق به فاجعه آفرینی می شوند و سرمایه هایی چون شهیدان علی محمدی ،رضایی نژاد ،شهریاری،احمدی روشن و زاده را از ما می گیرند .از نفوذ ،خیانت و جاسوسی کسانی ضربه می خوریم که ظاهری خودی دارند اما عامل دشمن هستند . نوع ترور صورت گرفته (شناسایی، تعقیب، انتظار، رگبار و انتحار همزمان) علیه شهید مظلوم فخری زاده نشان داد، نفوذ عوامل دشمن در دستگاههای مختلف جدی تر و بیشتر از آن چیزی است که ما فکر می کنیم. از دشمن بیرونی هرگز کفایت عدم تکرار مصیبت مشابه در آینده نخواهد کرد چون کرم سیب درون خود سیب است.