روشنای ویگل
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️در اسلام امنیت اجتماعی چه جایگاهی دارد و برای ارتقاء آن در جامعه چه بايد کرد؟ (بخش چهارم و پایانی) 💠راهکارهای ايجاد امنيت اجتماعی 🔸 در جهت برقراری و ، راه حل ها و راهکارهای فراوانی را ارائه نموده که به طور يقين ذکر تمامی آنها در اين نوشتار نمی گنجد، و از همين رو ما به طور اختصار به دو مورد از اين راهکارها اشاره کرده و می گذريم. 2⃣اجرای حدود اسلامی (۲) 🔹بسيار ضروری است که به يکی از آيات قرآن کريم که به روشنی فرمان مبارزه با عوامل ايجاد ناامنی در جامعه را صادر فرموده اشاره کنيم تا هرچه بيشتر به در مبارزه با اخلال در واقف شويم. در آيه ۳۳ از سوره مبارکه مائده، خداوند می فرمايد: «إنّما جزاء والذين يحاربون الله و رسوله و يسعون فی الأرض فساداً أن يقتلوا و يصلّبوا أو تقطّع أيديهم و أرجلهم من خلفٍ أو ينفوا من الأرض ذلک لهم خزی فی الدنيا و لهم فی الآخرة عذاب عظيم؛ کیفر آنها که با خدا و پیامبرش به جنگ برمی‌خیزند، و اقدام به در روی زمین می‌کنند، (و با تهدید اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله می‌برند) فقط این است که اعدام شوند، یا به دار آویخته گردند، یا (چهار انگشت از) دست (راست) و پای (چپ) آنها، بعکس یکدیگر، بریده شود؛ و یا از سرزمین خود تبعید گردند. این رسوایی آنها در دنیاست؛ و در آخرت، مجازات عظیمی دارند». 🔹در اين آيه شريفه عبارت «إنّما جزاؤا الذين يحاربون الله و رسوله» بيان کننده حال کسانی است که به دشمنی با خدا و رسول خدا (ص) اقدام می کنند. مفسر کبير قرآن مرحوم علامه طباطبايی (ره)، در تفسير اين عبارت و توضيح کلمه «محاربه» می فرمايند: « ... مراد از ، دشمنی با خدا در خصوص مواردی است که رسول نيز در آن دخالتی دارد و در نتيجه تقريباً متعين می شود که بگوييم: مراد از با خدا و رسول، عملی است که برگشت می کند به ابطال اثر چيزى که رسول از جانب خدای سبحان بر آن چيز ولايت دارد؛ نظير جنگيدن کفار با رسول و با مسلمانان و راهزنی راهزنان که را خدشه دار می سازد، امنيتی که با گسترش دامنه ولايت رسول، آن امنيت را گسترش داده و همين که بعد از ذکر محاربه با خدا و رسول جمله: «و يسعون فی الأرض فسادًا» را آورده، معنای مورد نظر را مشخص ميکند و می‌فهماند که منظور از محاربه با خدا و رسول در زمين از راه به و راهزنی است...». [۱] 🔹پس از آنکه دانستيم مراد از محاربه با خدا و رسول، اخلال در امنيت اجتماعی است، با نگاهی به متن آيه شريفه استفاده ميشود که برای آنان که امنيت اجتماعی را برهم زده و را فراهم می آورند خداوند متعال چهار نوع کيفر معين فرموده است که بنا به نوع جرم، حاکم اسلامی يکی از آنها را برای مجازات در نظر می گيرد، که عبارت است از: کشته شدن، به دار آويخته شدن، بريدن دست و پای آنها به طور مخالف و تبعيد از محل زندگی. در ضمن، آيه شريفه به خوبی بيانگر اهميت والای در است؛ چرا که آنان را که به اين امر مهم لطمه وارد می نمايند را با عنوان «محارب با خدا و رسول» ياد کرده است، يعنی «امنيت اجتماعی» امری است که به طور مستقيم وابسته به خدا و رسول است و جزو حدود الهی محسوب ميگردد، که هرکه به اين حدود تجاوز کند، در واقع حد و مرز الهی را مورد سوءقصد قرار داده است. پی نوشت‌؛ [۱] تفسير الميزان، ج ۵، ص ۵۳۳ منبع؛ وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
32 مشاهده